Page 15 - 890730_Ja i Moja Szkola NA NOWO podr_kl3 cz2

Kartka z pamiętnika

Kartka z pamiętnika Zofia Charszewska

Filip już od pół godziny krząta się w gabinecie taty. O, bo to święto nie

lada! Tata porządkuje szuflady w swoim biurku. Wtedy można przyglądać
się wszystkim skarbom mieszczącym się w tajemniczych, niedostępnych
na co dzień miejscach. Filip cieszy się najbardziej, kiedy tata pozwala so-

bie pomagać.
– Co to takiego, tatusiu? – pyta od czasu do czasu.

– To są moje stare świadectwa szkolne.
– A to? – pyta Filip, trzymając w ręku mały zeszycik.
– To… – ojciec zastanawia się chwilę – to jest mój pamiętnik,

a właściwie resztki, kilka kartek z pamiętnika.
– To ty, tatusiu, pisałeś pamiętnik? – pyta zdumiony Filip.

– A tak, dawniej pisałem. Miałem wtedy chyba jedenaście lat.
– Tylko trochę więcej niż ja! – woła Filip. – Tatusiu, pozwól mi przeczy-
tać ten pamiętnik.

– Przeczytaj sobie – pozwala ojciec i wraca do swoich zajęć.

14 Filip ostrożnie przewraca pożółkłe kartki zeszytu. Dziwi się, że tatuś
mógł stawiać takie wielkie litery. – O, tu jest coś ciekawego…

wydarzenia historyczne, świadek wydarzeń historycznych