Page 58 - 881232_OTO_JA_KL_3_PODR_CZ-2_HUMA

31

Co jest naprawdę piękne?
Co dla was jest piękne, a co – brzydkie? Czy zdarza
się wam zbyt szybko kogoś ocenić? Przeczytajcie
bajkę, potem wiersz o Dziwadle, a na pewno trochę

inaczej spojrzycie na świat.

BAJKA

Za górami, za morzami, w dalekiej krainie czarów, przy kolebce małej księżniczki
zebrały się dobre wróżki ze swą królewną na czele. I gdy, otoczywszy księżnicz-

kę, patrzyły na uśpioną twarzyczkę dzieciny, królowa ich rzekła:

– Niechaj każda z was obdarzy ją jakimś cennym darem wedle swej możności i chęci!
Na to pierwsza wróżka, pochylając się nad uśpioną, wypowiedziała następu-

jące słowa:

– Ja daję ci czar piękności i mocą moją sprawię, że kto ujrzy twarz twoją, po-
myśli, iż ujrzał cudny kwiat wiosenny.

– Ja – rzekła druga – dam ci oczy przezrocze i głębokie jak toń wodna.
– Ja dam ci powiewną i wysmukłą postać młodej palmy – ozwała się trzecia.

– A ja – mówiła czwarta – dam ci wielki skarb złoty, dotychczas w ziemi ukryty.

Królowa zamyśliła się na chwilę, po czym, zwróciwszy się do wróżek, tak zaczęła
mówić: – Piękność ludzi i kwiatów więdnie. Urocze oczy gasną wraz z młodością,

a i w młodości często zaćmiewają się łzami. Wicher łamie palmy, a wiatr pochyla wy-
smukłe postaci. Złota kto nie rozdziela między ludźmi, ten budzi ich nienawiść, a kto

je rozdzieli, temu pustka zostaje w skrzyni. Przeto nietrwałe są wasze dary.

– Cóż jest trwałego w człowieku? I czymże ty ją obdarzysz, o królowo nasza?
– pytały wróżki. A na to królowa:

– Ja jej dam dobroć. Słońce jest wspaniałe i jasne, ale gdyby nie ogrzewało

ziemi, byłoby tylko martwo świecącą bryłą. Dobroć serca jest tym, czym ciepło
słońca: ona daje życie. Piękność bez dobroci jest jako kwiat bez woni albo jak

świątynia bez bóstwa. Oczy mogą podziwiać taką świątynię, ale dusza nie znaj-

dzie w niej ukojenia. Bogactwo bez dobroci jest piastunką samolubstwa. Nawet
miłość bez dobroci jest tylko ogniem, który pali, niszczy. Wiedzcie, że wasze dary

56