Page 23 - 880331_Muzuczny_Swiat_podrecznik_kl-7_DRUK
P. 23
We Włoszech najwybitniejszym kompozytorem oper
był Giuseppe Verdi [czyt. dżiuzeppe werdi], który przez
ponad pół wieku kontynuował dzieło swoich poprzed-
ników: Gioacchina Rossiniego [czyt. dżiakina rossinie-
go], wielkiego mistrza oper komicznych (autora m.in.
Cyrulika sewilskiego i Wilhelma Tella), Vincenza Bellinie-
go [czyt. winczenca belliniego] i Gaetana Donizettiego
[czyt. gajetana donizettiego], przywracając temu ga-
tunkowi zaszczytne miejsce w historii muzyki. Światową
sławę przyniosły Verdiemu opery: Rigoletto, Trubadur,
Traviata, Aida, Nabucco [czyt. nabukko].
Ważną rolę w rozwoju włoskiej muzyki odegrał rów-
nież Giacomo Puccini [czyt. dżiakomo puczini]. Było on
reprezentantem opery werystycznej, którą cechowała
realistyczna fabuła i muzyka oparta na dramatycznych Giovanni Boldini Portret Verdiego
recytatywach. Najbardziej znane opery Pucciniego to:
Cyganeria, Tosca [czyt. toska], Madame Butterfl y [czyt.
madam baterfl aj], Turandot.
Nową koncepcję muzycznego dzieła scenicznego
przedstawił w połowie XIX wieku niemiecki kompozytor
Ryszard Wagner. Kierując się romantyczną ideą synte-
zy sztuk, stworzył dramat muzyczny. Koncepcja tego
gatunku opierała się na całkowitym podporządkowaniu
muzyki, słowa, oprawy scenicznej – przebiegowi akcji
dramatycznej. Do najważniejszych dzieł Wagnera nale-
żą utwory: Holender tułacz, Tannhäuser [czyt. tanhojzer],
Lohengrin [czyt. loengrin], Śpiewacy norymberscy i dra-
maty muzyczne: Tristan i Izolda, tetralogia* Pierścień Ni-
belunga (Złoto Renu, Zygfryd, Walkira, Zmierzch bogów),
Parsifal. Ryszard Wagner
T o ciekawe! * tetralogia
– cykl złożony
z czterech
Rossini odznaczał się ostrością języka. Opowiadano o wydarzeniu, które miało miejsce na
utworów,
pewnym paryskim przyjęciu. Primadonna Wielkiej Opery Paryskiej śpiewała tam arie z oper z których
Rossiniego w obecności kompozytora. Po końcowym aplauzie artystka wykonała na bis jesz- każdy stanowi
zamkniętą,
cze jedną arię mistrza. Po występie gospodarz wręczył śpiewaczce rulon złotych monet, ale odrębnie
kobieta zwróciła mu uwagę, że z powodu bisu koncert był dłuższy i powinna otrzymać więk- zatytułowaną
całość. Utwory
szą zapłatę. Arystokrata dał jej z uprzejmym uśmiechem jeszcze jeden rulon złota. Artystka są powiązane
pochwaliła się głośno Rossiniemu: wspólnym
tematem
– Mistrzu! Odśpiewaniem tylko jednej pańskiej arii zarobiłam tyle pieniędzy! i posiadają
– To bardzo dobrze – odparł chłodno kompozytor – będzie miała więc pani za co uczyć się śpiewu. zazwyczaj
ogólny tytuł
21