Page 30 - 890988_Ja i Moja Szkola NA NOWO podr_cz1

Dlaczego punktualność jest ważna?

Kubek mleka Anna Chodorowska

– Marku, pij prędko, bo spóźnimy się do szkoły – mówi mama.

– Ojej, cały kubek! I tu jest kożuch… – jęczy Marek.
Miesza mleko, ogląda łyżeczkę. Ale mama mówi jedno, jedyne słowo:
– Pij!
Nie ma rady. Marek cedzi mleko przez zęby, krzywi się. Już.

– Nareszcie! – wzdycha mama. – Strasznie późno. Ubieraj się i pędzimy!
Pani woźna w szkole ma bardzo zdziwioną minę.
– Marku, co się stało? Dlaczego tak późno? – pyta, ale widzi, że mama jest
okropnie zdenerwowana, więc prędko prowadzi Marka do szatni.

***
Mama zdyszana, zmęczona dobiega do apteki, w której pracuje. Najgorsze,
że to ona ma klucze, a przed apteką już stoi druga pani magister i kilka osób
z receptami w rękach.

– Bardzo przepraszam… – mówi cichutko i otwiera drzwi.
***
Przed kioskiem z gazetami ustawiła się długa kolejka. Szybko zbliża się na-
28
uczyciel.
– Państwo pozwolą… – zaczyna mówić i spostrzega kartkę: „Wyszłam do
apteki. Zaraz wracam”. – Co tu robić? Chciałem kupić długopis! Mój, jak na
złość, przestał pisać! Przecież nie mogę się spóźnić do szkoły… – pan nauczy-
ciel jest bardzo zdenerwowany.

W tej chwili wszyscy słyszą głos kioskarki:
– Już idę! Apteka była zamknięta! Już, już! Przepraszam bardzo!
Otwiera kiosk. Odsuwa okienko. Pan nauczyciel kupuje długopis. Ale czy zdą-
ży do szkoły?

***
To było rano. A kiedy mama i Marek wracali do domu, przy kiosku usłyszeli
taką rozmowę:
– Fatalny dzień był dzisiaj! – mówił nauczyciel. – Pierwszy raz w życiu spóź-

niłem się na lekcję!
– To przeze mnie, tak mi przykro! – odpowiedziała pani kioskarka.
– No niezupełnie – odpowiedział nauczyciel. – Gdyby apteka była punktual-
nie otwarta…

– Jeszcze raz przepraszam… – powiedziała kioskarka.