Page 45 - 880631_OTO_JA_kl2_cz2_PODR_HUM_SRODKI

Będę aktorką w słomkowym kapeluszu, w wielkich
ciemnych okularach (...).

Właściwie mogę być modelką, piosenkarką, aktorką.

Mam artystyczną duszę – tata tak powiedział.
– Ojejku, Patrycja! – Luiza, która właśnie siedziała w łazience,

darła się na cały głos. – Ratuj! Patrycja!

Natychmiast znalazłam się przy niej i aż jęknęłam z przerażenia. Luiza skakała
nad zlewem, do którego ciekły krople krwi z jej palca.

– Poczekaj! Zaraz opatrzę ci ranę! – sama nie wiem, jak to się stało, że byłam
tak opanowana.

Wyjęłam wodę utlenioną i polałam nią palec, który Luiza podsuwała mi

i z krzykiem cofała.
– Spokojnie! – powiedziałam dobitnie, tak jak

lekarze z serialu „Na dobre i na złe”. – Zaraz będzie po wszystkim.
Plastrem z opatrunkiem zakleiłam ranę.

– Gotowe! – powiedziałam z dumą, a Luiza uśmiechnęła się

z wdzięcznością.
– No wiesz – zaczęła – nie podejrzewałam,

że masz taki talent. Może lepiej, żebyś została...

lekarką? – popatrzyła na mnie z podziwem. –
Pracowałabyś w szpitalu, a ja byłabym twoją

pacjentką – poprosiła.

– Kto wie... – zamyśliłam się. – Może mam pół
duszy artystycznej, a pół medycznej? Kto wie...

Małgorzata Szyszko-Kondej Sejf z milionem w środku,
czyli bestseller III b (fragmenty)

1. Kim chce zostać Patrycja, a kim – Luiza?
2. Jakich rad udzieliła Patrycji mama?
3. Ja zachowała się Patrycja, gdy Luiza się skaleczyła?

43