Page 25 - 883806_Edukacja_dla_bezpieczenstwa_podrecznik_kl_8_fr
P. 25

Stopnie oparzeń                                                            Ciekawe!

          Specjaliści wyodrębniają trzy stopnie oparzeń.
             Oparzenia I stopnia – poparzeniu ulega naskórek. Pojawiają się ból i za-
          czerwienienie. Rumień utrzymuje się zazwyczaj kilka dni i znika po złuszcze-
          niu się naskórka. Te oparzenia zazwyczaj nie pozostawiają blizn.
             Oparzenia II stopnia – poparzeniu ulegają naskórek i skóra właściwa.
          Oprócz zaczerwienienia i obrzęku pojawiają się pęcherze z płynem surowi-
          czym.



             Pamiętaj! Pęcherzy nie wolno przekłuwać. Płyn surowiczy jest naturalnym,
             a więc najlepszym, środkiem leczniczym.
                                                                                     Reprodukcja nr 11. Matthias [czyt.
                                                                                     matias] Stomer, Mucius Scaevola
                                                                                     [czyt. mucjus scewola] przed
             Oparzenia II stopnia są na ogół bardzo bolesne. Jeśli poparzenie tej głę-  Larsem Porsenną, ok. 1640
          bokości obejmuje powyżej 15% powierzchni skóry u osoby dorosłej i powyżej
          10% u dziecka i osoby starszej, występuje niebezpieczeństwo zgonu.         Kiedy czujesz gorąco, cofasz dłoń; gdy
             Oparzenia III stopnia – uszkodzenie termiczne dotyczy naskórka, skóry   nadepniesz na coś ostrego, cofasz sto-
          właściwej i warstw ciała położonych pod skórą.                             pę. O tym, jak ważna jest ta receptywno-
                                                                                     -ostrzegawcza funkcja skóry, najlepiej
             Oparzenia  najczęściej  powodują  bardzo  silny  ból,  ale  mogą  być  także   wiedzą osoby cierpiące na chorobę
          bezbolesne. Oznacza to, że doszło do zniszczenia receptorów w skórze.      zwaną analgezją wrodzoną (zespołem
             Oparzenia II i III stopnia pozostawiają blizny, dlatego w wielu przypad-  Biemonda). Ta – w istocie ciężka i nie-
          kach konieczny jest przeszczep skóry.                                      bezpieczna – dysfunkcja organizmu ob-
                                                                                     jawia się całkowitym brakiem odczuwa-
                                                                                     nia bólu. Być może cierpiał na nią słynny
          Postępowanie przy poparzeniach
                                                                                     rzymski legionista Gajusz Mucjusz Cor-
          Dotychczas, gdy doszło do poparzenia, zalecanym zabiegiem było chłodze-    dus [czyt. kordus], który – według legendy
          nie uszkodzonego miejsca czystą, zimną (ale nie lodowatą) wodą przez mi-   – schwytany przez Etrusków, spalił swoją
          nimum  15  minut.  Obecnie  jednak  w  sprzedaży  są  powszechnie  dostępne   prawą dłoń, nie okazując w ogóle bólu.
                                                                                     Zdumiony jego męstwem wódz wrogich
          opatrunki hydrożelowe, które stanowią najlepszy środek na oparzenia. Jeżeli   sił, Porsenna, zawarł pokój z Rzymiana-
          dysponujemy takim opatrunkiem, należy postępować w sposób przedstawio-     mi. Gajusz otrzymał potem przydomek
          ny na s. 130.                                                              Scaevola, co oznacza „mańkut”.





















          Zdjęcie nr 194.  Oparzenia I stopnia  Zdjęcie nr 195.  Oparzenia II stopnia  Zdjęcie nr 196.  Oparzenia III stopnia

                                                                                   129
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30