Page 15 - 881217_polski_kl6_cz_2_DRUK
P. 15

5.3      Stracony czas?  (manipulacja)





          Podejmij temat                           z  Często ktoś mówi: „Zmarnowałam/zmarnowałem swój czas”.
                                                    Podaj przykład ze swojego życia, który można by podsumować
                                                    takim właśnie stwierdzeniem.

                                                   z  A może da się znaleźć coś pozytywnego nawet w zdarzeniach,
                                                    które oceniamy słowami: „Zmarnowałam/zmarnowałem swój
                                                    czas”? Zastanów się, czy marnowanie czasu zawsze musi być złe,
                                                    i zaprezentuj swoją opinię na forum klasy.
                                                   z  Przeczytaj poniższy fragment książki Michaela Endego.
                                                    Skoncentruj się na tym, do czego agent przekonuje fryzjera.






          Michael Ende                                                                   Michael Ende (1929–1995) – pi-
          Momo                                                                           sarz niemiecki. Urodził się i część

          (fragment)                                                                     życia spędził w Monachium; pra-
                                                                                         cował  jako aktor,  scenarzysta,
          „Całe moje życie jest nieudane – myślał pan Fusi . – Kim jestem?               dyrektor teatru i krytyk filmowy.
                                                              1
          Tylko małym fryzjerem. Gdybym mógł prowadzić odpowiednie życie,                Jego utwory były nagradzane
          byłbym zupełnie innym człowiekiem”. Pan Fusi nie wiedział jednak,              i ekranizowane (m.in. Momo, Nie-
          jak miałoby wyglądać to odpowiednie życie. Wyobrażał sobie tylko coś           kończąca się historia, Kuba Guzik
          mającego znaczenie, luksusowego, co widuje się w pismach ilustrowa-            i maszynista Łukasz).
          nych. „Ale – myślał zniechęcony – na coś takiego praca nie pozostawia
          mi czasu. Bo na prawdziwe życie trzeba mieć czas. A ja całe życie              1   Fusi – czyt. fus-i
          jestem niewolnikiem szczęku nożyczek, pogawędek i piany mydlanej”.
            W tej samej chwili zajechał elegancki popielaty samochód i za-
          trzymał się przed zakładem fryzjerskim pana Fusi. Wysiadł z niego
          szary pan i wszedł do środka. [...]
            – Przychodzę z ramienia Kasy Oszczędności Czasu. Jestem agen-
          tem numer XYQ/384/b. Wiemy, że pan chce otworzyć u nas ra-
          chunek oszczędnościowy.
            – To dla mnie zupełna nowość – odpowiedział pan Fusi jeszcze
          bardziej zmieszany. – Szczerze mówiąc, nawet nie wiedziałem do-
          tychczas o istnieniu takiej instytucji.
            – No, ale teraz pan wie – odparł krótko agent. Przerzucił kilka
          kartek w notesiku i ciągnął – Pan jest przecież fryzjerem, panem Fusi.
            – Tak – potwierdził pan Fusi.
            – W takim razie dobrze trafiłem – powiedział agent i zamknął
          notesik. – Jest pan u nas kandydatem.

                                                                                  13



   0717_881217_polski_kl6_cz_2_DRUK.indd   13                                                                 17.07.2019   20:21:03
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20