Page 20 - 880334_PLASTYKA_podrecznik_KL-7_DRUK

18

S SDuccio di Buoninsegna Wskrzeszenie Łazarza, 1311 S SDuccio di Buoninsegna Wskrzeszenie Łazarza (fragment), 1311
Technika: tempera na desce Technika: tempera na desce
Tempera jest znana od czasów starożytnych. Wówczas podłożem malarskim dla tej tech-
niki była ściana pokryta zaprawą gipsową lub papirus. Z czasem zaczęto malować na spe-
cjalnie przygotowanych deskach lub ścianach pokrytych zaprawą na bazie kredy. Zagrunto-
wana powierzchnia stanowi bazę do rozpoczęcia dzieła. Farby temperowe, nawet obecnie,
wykonuje się, mieszając pigment (barwnik) ze spoiwem, którym najczęściej jest żółtko jajka.
Plama barwna wykonana temperą jest płaska i kryjąca, dlatego artyści, aby uzyskać łagod-
ne przejścia światłocieniowe i efekt przestrzenności przedstawianych kształtów, bardzo czę-
sto stosowali metodę laserunku.
Malarz Duccio di Buoninsegna [wł. czyt. dućcio di błonisenia] przedstawia postacie,
uczestniczące w tytułowej scenie z Nowego Testamentu, w bardzo plastyczny sposób, co
możemy dokładnie zobaczyć na powiększonym fragmencie jego obrazu. Pod koniec śre-
dniowiecza artyści starali się realistycznie przedstawiać rzeczywistość. Malowane przez nich
rysy twarzy czy fałdy szat, dzięki zastosowanemu laserunkowi, nabierały trójwymiarowości,
stawały się bardziej naturalne i prawdziwe.

Laserunek polega na nakładaniu prze-
zroczystych, rozrzedzonych wodą lub inną
substancją, warstw farby w ten sposób, że
jedna prześwituje spod drugiej i jednocze-
śnie płynnie łączą się ze sobą, tworząc ła-
godne przejścia tonalne. Stosowanie lase-
runków jest możliwe w malarstwie farbami
temperowymi, olejnymi i akrylowymi. S SPlamy miękkie w laserunku S SPlamy miękkie w laserunku
– farby olejne
– akwarela