Page 95 - 890729_Ja i Moja Szkola NA NOWO podr_kl3 cz1

Żołnierskie groby

Żołnierskie groby Irena Mężyńska

Jak co roku przed pierwszym listopada poszliśmy z klasą na cmentarz, gdzie

pochowani są żołnierze polegli podczas drugiej wojny światowej.
Uprzątnęliśmy liście z grobów, położyliśmy świeże gałązki świerka, zapa-

liliśmy świeczki. Potem stanęliśmy w milczeniu i patrzyliśmy na żołnierskie
mogiły.
Nieco z boku znajdował się grób nieznanego żołnierza, który zginął w obro-

nie naszego miasta tuż przed zakończeniem wojny. O ten grób dbała pewna 93
pani. Spotykaliśmy ją co roku.

Dzisiaj także zebrała z mogiły opadłe liście, przyniosła świeże kwiaty,
zapaliła lampki…
Wszyscy chcieliśmy zapytać tę panią, dlaczego co roku tu przychodzi.

– Proszę pani… – nie wytrzymał Michał.– Dlaczego co roku przychodzi
pani na grób nieznanego żołnierza?

Pani spojrzała na Michała i na nas:
– Ten żołnierz poległ w walce o nasze miasto. Mąż mojej babci, a mój
dziadek, też zginął w czasie wojny. Babcia nigdy nie dowiedziała się, gdzie jest

pochowany. Dlatego przychodziła tu i troszczyła się o grób tego nieznanego
żołnierza, tak jak o grób własnego męża. Przychodziłam tu razem z babcią.

Babcia przed śmiercią prosiła, abym nadal opiekowała się tym grobem.
Nie pytaliśmy o nic więcej. Patrzyliśmy w milczeniu na palące się znicze.

1. Kto się opiekował grobami żołnierzy?
2. Dlaczego kobieta opiekowała się jednym z grobów?