Page 10 - 880334_PLASTYKA_podrecznik_KL-7_DRUK

8

1.1. Techniki rysunkowe

Narzędzia rysunkowe

Rysunkiem nazywamy prace wykonywane narzędziami pozostawiającymi na płaszczyź-
nie ślad kreski. Do narzędzi tych zalicza się ołówek, kredkę, piórko, węgiel, kredę, flamaster,
a także pędzel, który – użyty w odpowiedni sposób – pozostawia na obrazie malarską linię.
Oprócz czysto linearnego rysunek może być światłocieniowy, walorowy, malarski czy lawo-
wany, tzn. wykonany tuszem zmieszanym z wodą.
Płaszczyzną, na której pozostawione zostają te ślady, najczęściej jest papier, ale znamy też
z przeszłości rysunki na pergaminie, drewnie lub kości słoniowej.
Papier rysunkowy może mieć różne formaty, różną gramaturę i fakturę o zróżnicowanej
ziarnistości. Najbardziej popularny jest format A, który, w zależności od wielkości, określany
jest cyframi od 1 do 7, dodawanymi do litery. Początkujący rysownicy powinni używać wła-
śnie takich formatów o gładkiej powierzchni, aby dobrze zakomponować rysunek i uzyskać
precyzyjne kreski i kształty. Szorstki, ziarnisty papier pozwala uzyskać ciekawą fakturę i wy-
maga pewnej sprawności w posługiwaniu się narzędziami rysunkowymi. Na takim papierze
łatwiej jest rysować węglem, sangwiną lub innymi kredkami. Najczęściej w rysunku stosowa-
ny jest brystol – gruby papier nadający się do rysowania w różnych technikach.

Szkic Petera Paula Rubensa jest dosko-
nałym przykładem techniki mieszanej w ry-
sunku. Do jego wykonania autor użył węgla
drzewnego i sangwiny. Sangwina to kred-
ka koloru brunatno-czerwonego. Jej szcze-
gólny koloryt wynika z zawartości tlenku że-
laza z domieszką glinki o barwie czerwona-
wej. Artyści z dawnych wieków często posłu-
giwali się tą techniką do wstępnych szkiców,
obecnie nie jest tak popularna. Dzięki właści-
wościom użytych narzędzi artyście udało się
uchwycić żywe spojrzenie młodej kobiety,
gładkość jej twarzy, strukturę włosów i ele-
S SPeter Paul Rubens Portret pokojówki, ok. 1625 mentów stroju.
Technika: mieszana – sangwina i węgiel