Page 43 - 880331_Muzuczny_Swiat_podrecznik_kl-7_DRUK
P. 43

Poemat symfoniczny – muzyczne uniesienia



            Podejmij temat             Wysłuchaj poematu symfonicznego Bedrzicha Smetany Wełta-
                                        wa z cyklu Moja ojczyzna, dla którego inspiracją było piękno cze-
                                        skiego krajobrazu. Prześledź z uwagą sposób realizacji treści po-
                                        zamuzycznych w utworze.


                                             Bedrzich Smetana – Wełtawa

               Z ziemi wytryskują dwa źródełka, które są obrazowane muzycznie przez dźwięki fl etów, a następ-
            nie klarnetów.
               Źródła łączą się, dając początek czeskiej rzece Wełtawie – orkiestra gra motyw muzyczny płynącej
            rzeki. Motyw ten pojawia się w utworze kilka razy.
               Rzeka, w niezwykle plastyczny sposób malowana dźwiękami, prowadzi słuchacza przez czeskie
            krainy. Właśnie przepływa przez las, w którym odbywa się polowanie – w oddali słychać sygnały my-
            śliwskich rogów.
               Następnie rzeka przepływa przez wieś, gdzie odbywa się zabawa weselna – instrumenty grają me-
            lodię czeskiej polki.
               Zapada noc, której tajemniczy nastrój podkreślają dźwięki harfy i przywodzą na myśl taniec le-
            śnych nimf i duszków.
               Rzeka dopływa do Wodospadów Świętojańskich, zmienia się rytm, narasta tempo i  dynamika
            utworu. Woda z wielką siłą rozbija się o skały – towarzyszy temu huk i porykiwanie żywiołu imitowane
            przez instrumenty orkiestry.
               Wełtawa dopływa do Pragi – pojawia się motyw rzeki grany przez orkiestrę w tonacji durowej.
            W końcu rzeka łączy się z Łabą i ginie w jej nurcie – muzyka cichnie.

                  Bedrzich Smetana – Wełtawa z cyklu Moja ojczyzna


               Poemat symfoniczny to forma muzyczna, której bu-
            dowa jest zależna od treści pozamuzycznych, czyli tzw.
            programu. Programem może być np. utwór literacki,
            dzieło plastyczne, przeżycia osobiste twórcy, piękno na-
            tury, wydarzenie historyczne. Poemat symfoniczny jest
            w zasadzie kompozycją jednoczęściową, często zbliża
            się w formie do allegra sonatowego, ronda czy wariacji.
               Za jego twórcę uważany jest węgierski kompozy-
            tor Franciszek Liszt, a jego dzieło Co słychać w górach,
            oparte na tekście poetyckim Wiktora Hugo [czyt. igo] –
            za pierwszy utwór nowej formy.
               Formę poematu symfonicznego rozwijało wielu
            kompozytorów, np. Camille Saint–Saëns [czyt. kamil sę-
            -sans] (Taniec szkieletów), Bedrzich Smetana (Moja ojczy-
            zna), Mieczysław Karłowicz (Rapsodia litewska). Szczyt
            rozwoju poemat symfoniczny osiągnął w późniejszym
            okresie w twórczości Richarda Straussa (Don Kichot).        Franciszek Liszt



                                                                                                               41
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48