Page 69 - polski_podrecznik kl4_cz2

Dziwicie się? Tak, to są wiersze, i to wiersze – moim zdaniem – bar-
dzo piękne, mimo że każdy z nich mieści się w jednej linijce. [...] Bar-
dzo często wydaje się wam, że wiersz, żeby był dobry, musi być długi.
Otóż nic podobnego. Najlepsze wiersze mogą być właśnie krótkie. [...]
Bo co to jest właściwie wiersz? To jest mgnienie, w którym zamyka
się wieczność, jeden prosty obraz, w którym zamyka się długa histo-
ria, czasem dramat. [...]. Dlatego jeśli zrodzi się wam nagle piękna
linijka lub czterowiersz, obudowujcie go słowami bardzo oszczędnie,
żeby nie zagadać tego, co w nim najważniejsze. [...]
Czy wiersz, żeby był ładny, musi być koniecznie rymowany? Nie,
wcale nie. Czy musi operować złożonymi obrazami, czy musi mówić
o tym, o czym tak często piszą poeci – o wiośnie czy jesieni, o oj-
czyźnie? Nic podobnego. Czasem wystarczy bardzo niewiele, żeby
tekst stał się żywy i ciekawy. Choćby nawet [...] gorzka refleksja, jak
u Roberta z Inowrocławia:

Lubisz być kochaną,
a nie potrafisz kochać.

Albo portret chłopaka, pełen wyrozumienia, powściąganego uczu-
cia, goryczy – w wierszu „Łukasz” Joanny z Krakowa:

Zawsze byłeś taki
pędzący
jak wicher
uciekałeś przed sobą
nigdy nie miałeś czasu
na nic
na zdanie
na słowo

A teraz spójrzcie, z jaką prostotą i zarazem inaczej mówi o swoim
uczuciu 14-letnia Agnieszka z Warszawy:

Co mam zrobić z odrzuconą miłością?
Włożyć w paczkę, wysłać Panu Bogu?
Rzucić mu w twarz i krzyknąć ze złością?
Chyba nie ma innego sposobu...

[...] A oto jak – bez goryczy, z wdzięcznością za piękne przeżycie
– wspomina swoją miłość Ania z Kościerzyny:

67