Page 29 - 890693_GWK_podrecznik_kl3_cz 2_2019

48. Wierzyć w siebie

Znaki przestankowe

Prowadziły raz rozmowę

Różne znaki przestankowe.
Rzekł dwukropek: „Mógłbym przysiąc,

Że tu jest dwukropków z tysiąc,
Bo beze mnie nie ma zdania…”
„A bez znaku zapytania?…”

„Też pomysły — rzekł cudzysłów. —
Śmiać się można z tych pomysłów,

Bo kto czytał różne wiersze,
Wie, że mam w nich miejsce pierwsze”.
„O, przepraszam — rzekł przecinek —

Mógłbym wziąć to za przycinek,
Bez przecinka nie ma zdania…”

„A bez znaku zapytania?…”
„Niezły komik, niezły zbytnik!” —
Zirytował się wykrzyknik. — Kropka, słysząc te hałasy

„Nie chcę chwalić się przed nikim, Sprowadziła dwa nawiasy:
Ale jestem wykrzyknikiem!” „Cni panowie, zacne panie,

Myślnik leżąc milczał smutnie, Zamykamy całe zdanie!
A tu średnik wdał się w kłótnię: Koniec! Kropka! Odpoczynek!”
„Jak ze wszystkich zdań wynika, „Znów przycinek!” —

Nie ma wiersza bez średnika, Rzekł przecinek.
Bez średnika nie ma zdania…” Jan Brzechwa

„A bez znaku zapytania?…” © Copyright by
Spadkobiercy Jana Brzechwy

1. Przeczytaj i odgadnij, jakich znaków dotyczą następujące opisy:

A. Używamy go, gdy przerywamy wypowiedź i jej nie kończymy.
B. Używamy go, gdy chcemy zaznaczyć cytat, czyli użycie tekstu

innego autora — cudzych słów.
C. Używamy go, gdy coś zaczynamy wyliczać lub gdy kogoś chcemy

zacytować.

27