Page 37 - 881232_OTO_JA_KL_3_PODR_CZ-2_HUMA

Marzenia

Ja nie lubię chodzić do szkoły,
choć nic nie ma we mnie z lenia.

Ja nie lubię chodzić do szkoły,
bo w tornistrze się nie mieszczą marzenia.

W szkole jest wielki porządek,

nikt nie trzyma pod ławką marzeń,
muszę zostawiać je w domu –

pod stołem albo w jakiejś szparze.
A one przez ten czas rosną,

odbywają samotne podróże

i kiedy wracam ze szkoły
za dalekie są

i na mnie za duże.

Joanna Kulmowa

1. Kim jest osoba, która mówi w wierszu? Czego nie lubi? Jak wyjaśnia, że czegoś nie lubi?
2. Co ta osoba mówi o szkole? Jak ją charakteryzuje?

3. Co się dzieje z marzeniami tej osoby? Gdzie jest ich miejsce? Co robią, gdy są same? Kiedy
i dlaczego są „za dalekie” i „za duże”?
4. Czy to prawda, że w szkole nie ma miejsca na marzenia? A może jest jakieś inne miejsce,
gdzie marzenia też powinny się znaleźć?
5. Jak – według ciebie – wyglądałby świat, gdyby ludzie nie mieli marzeń?

35