Page 60 - 1530400_przyg_krasnala_radusia_opow_5l_srodki

– I będziemy Panią odwiedzać! – obiecała Ala.

– I Radusia też odwiedzimy! – dodał Kamil.
Pani uśmiechnęła się i przyniosła młodą sadzonkę dębu. Dzieci wspól-

nie posadziły młode drzewko, a potem Pani pomogła im wpisać na ta-

bliczce imiona i dzisiejszą datę. Wieczorem, kiedy w przedszkolu było już
pusto, krasnal Raduś usiadł na ławeczce obok młodego dębu, zamknął

oczy i wtedy wróciły wspomnienia. Widział roześmiane dzieci – Adama,

Martę, Kamila, Tomka i innych. I wiedział, że chociaż dzieci nie ma już
w przedszkolu, to pozostaną one na zawsze w jego wspomnieniach i ser-

cu, bo tam właśnie jest miejsce dla przyjaciół.

58