Page 27 - 881414_FIZYKA_podrecznik_kl_8_PROMOCJA
P. 27

Temperatura a energia wewnętrzna                                           Ciekawe!

          Jeszcze większy wzrost temperatury ciał obserwujemy przy wierceniu otworu   W  1592  r.  Galileusz  skonstruował  ter-
          wiertarką. Dlaczego tak się dzieje? W każdym z tych doświadczeń wykonana   moskop. Wewnątrz niego znajdowa-
                                                                                     ła się otwarta u dołu rurka, zanurzona
          praca nad układem nie spowodowała wzrostu energii kinetycznej ani poten-   w pojemniku z wodą. Poziom wody
          cjalnej ciał. Wzrosła natomiast energia związana z ich temperaturą zwana   w tej rurce zmieniał się wraz z waha-
          energią wewnętrzną.                                                        niami temperatury (niestety przyrząd
             Przybliżmy pojęcie energii wewnętrznej. W tym celu przypomnijmy sobie   reagował również na zmiany ciśnienia).
          budowę wewnętrzną ciał. Każde ciało zbudowane jest z cząsteczek będących   Przyrząd ten został udoskonalony przez
                                                                                     toskańskiego księcia Ferdynanda, który
          w ciągłym ruchu, a więc posiadających energię kinetyczną (każda cząstecz-  w 1644 r. odizolował rurkę od otaczają-
          ka ma przecież masę i prędkość). Cząsteczki te podczas ruchu oddziałują ze   cego powietrza. Pierwszym przyrządem
          sobą, mają więc też energię potencjalną. W czasie ruchu z tarciem wzrasta   przypominającym z wyglądu współ-
         również energia potencjalna cząsteczek związana ze zmianą ich wzajemnego    czesne termometry był termometr rtę-
         położenia.                                                                  ciowy, udoskonalony na początku XVIII
                                                                                     w. przez pochodzącego z Gdańska,
                                                                                     a osiadłego w Holandii fizyka Gabriela
                  Suma energii kinetycznych wszystkich cząsteczek danego ciała       Fahrenheita.
             oraz energii potencjalnych związanych z oddziaływaniem tych cząsteczek
                                  jest energią wewnętrzną.


             Jednostką  energii  wewnętrznej (tak  jak  innych  znanych  nam  rodzajów
         energii) jest dżul (1 J).
             Energia  wewnętrzna  ciała  określonego  rodzaju  w  danej  temperaturze
          jest tym większa, z im większej ilości cząsteczek ciało się składa.


          Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy
          Wiemy już, że w wyższej temperaturze cząsteczki poruszają się szybciej. Mo-
          żemy więc wnioskować, że wzrost temperatury trących o siebie ciał został spo-
          wodowany wzrostem energii wewnętrznej. Energia wewnętrzna ciała może
          też maleć. Dzieje się tak, gdy ciało wykonuje pracę nad innym ciałem, np. gaz
          gwałtownie się rozprężając w zbiorniku, oziębia się, powodując też zmniej-
          szenie  temperatury  pojemnika,  w  którym  się  znajduje.  O  zmianie  energii
          wewnętrznej wnioskujemy na podstawie zmiany temperatury. Podwyższona
          temperatura ciała świadczy o tym, że energia wewnętrzna ciała wzrosła, zaś
          obniżenie temperatury ciała świadczy o zmniejszeniu się energii wewnętrznej
          ciała. W każdym z omawianych doświadczeń wykonana praca powodowała
          zmiany temperatury ciał, a więc i energii wewnętrznej ciał.


             Zmiana energii wewnętrznej ciała jest równa pracy wykonanej nad ciałem.
                                      ΔE  = W
                                          w
                            ΔE w  – zmiana energii wewnętrznej ciała
                               W – praca wykonana nad ciałem



                                                                                   25
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32