Page 66 - 881230_OTO_JA_KL_3_PODR_CZ-1_HUMA

Hania Humorek nie chce iść na urodziny!

Beznadziejny Dzień, Ponury, Głupi Dzień. Jednym słowem: so-

bota. Dzień urodzin Franka Perełki, „Pożeracza Kleju”. – „Już

bym wolała zjeść dziesięć słoików kleju, niż iść na to przyjęcie”
– pomyślała Hania.

Hania Humorek poprosiła tatę, by ją zawiózł do Zwierzyńca
po karmę dla żab. Właśnie oglądała zestaw do hodowli kijanek z prawdziwym, żywym

skrzekiem: „Zobacz na własne oczy, jak kijanki przemieniają się w żaby! Zobacz, jak

kurczą im się ogonki, rosną stopy i powstają nogi”, i postanowiła namówić tatę na ten
zakup, kiedy zderzyła się z kimś, kto miał identyczny zestaw. Była to mama Franka. (...)

– Franek bardzo się cieszy, że przyjdziesz na jego przyjęcie urodzinowe. (...)

Hania Humorek zapakowała prezent, który uważała za zbyt fajny jak dla poże-
racza kleju, w zwykłą gazetę (ale nie w stronę z komiksem). Przyjęcie zaczynało się

o drugiej, ale Hania powiedziała mamie i tacie, że została zaproszona na czwartą.

W ten sposób trafi już na sam koniec tej beznadziejnej zabawy. (...)
Drzwi otworzyła pani Perełka.

– Hania! Już się baliśmy, że się rozmyśliłaś. Chodźmy za dom. Fraaanek! Kocha-
nie, Hania przyszła! – zawołała w stronę podwórka za domem.

Hania rozejrzała się po podwórku. Sami chłopcy! (...)

Przy wyjściu każde dziecko dostało jo-jo. Kiedy przyszła kolej na pożegnanie
Hani, pani Perełce zabrakło zabawek na pamiątkę.

– Haniu, chciałam to kupić dla wszystkich dzieci na pamiątkę, ale w sklepie było
za mało sztuk.

Pani Perełka wręczyła Hani miniaturową kolekcję minerałów i szlachetnych ka-

mieni w pudełeczku z przezroczystego plastiku. Były tam maleńkie ametysty i jade-
ity, a nawet bursztyny.

– Dziękuję pani! – wykrzyknęła Hania z prawdziwą wdzięcznością. – Uwielbiam

zbierać kamienie i inne przedmioty. (...)
– Franek też jest kolekcjonerem – powiedziała pani Perełka. – Franek, wszyscy

chłopcy już poszli. Zanim przyjdą rodzice Hani, może zaprosisz ją do swojego po-

koju i pokażesz zbiory?
– Ścigamy się na górę? Ostatni to ciamajda! – zaproponował Franek. (...)

64