Page 7 - 881908_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_2

dowe obrazki: wazon – kwiatek, łyżka – widelec, samochód – opona, wiaderko – łopatka,
drzewo – liść, kubek – szczoteczka do zębów.
• Zabawa ruchowa rozwijająca koncentrację uwagi Krok do przodu, krok do tyłu.
Bębenek, tamburyn.
Dzieci stają w luźnej gromadce. Kiedy N. uderza w bębenek, robią krok do przodu, jeśli ude-
rza w tamburyn – wykonują krok do tyłu.
II
Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiej O czym szeptały iskierki.
• Oglądanie bryłek węgla.
Bryłki węgla kamiennego.
Dzieci oglądają bryłki węgla kamiennego przyniesione przez N. Określają ich kolor, twardość.
• Wypowiedzi na temat: Co to jest węgiel i skąd się wziął.
• Słuchanie opowiadania O czym szeptały iskierki.
Ewa siedzi przed piecem i patrzy, jak z paleniska spadają iskierki do popielnika. To węgiel się pali.
„Co to jest węgiel?” – myśli Ewa. Patrzy w ogień, gdy nagle…
− Pst! – wyskoczyła z ognia iskierka i zaszemrała cichutko:
− Posłuchaj… Ale nim skończyła, już zgasła.
− Dawno, dawno temu, przed wielu laty…– syknęła druga iskierka i też zgasła.
− Tam, gdzie teraz jest kopalnia węgla… – zaczęła trzecia.
Przez chwilę nie pokazywała się żadna iskierka. Ewa myślała, że nie dowie się, co było na
miejscu kopalni, gdy cała gromadka błyszczących iskierek wpadła do popielnika.
− Był wielki, wielki, zielony las…
• Tablica demonstracyjna nr 20.
N. przerywa opowiadanie i mówi:
− Tak wyglądał ten las i jego oto-
czenie.
− Czy przypomina dzisiejszy las?
Następnie N. kontynuuje opowia-
danie:
− A w tym lesie rosły gęsto wysokie
drzewa…
− Takich drzew już teraz nie ma 20
20
w żadnym lesie – dodała następna
iskierka, gdy jej poprzedniczka zgasła.
Iskierki szeptały teraz jedna do drugiej:
− Drzewa rosły i po wielu, wielu latach przewracały się od starości…
− Łamały je burze i wichry…
− Zalewały je wody… przysypywała ziemia…
− Na obalonych pniach wyrastały nowe i coraz to nowe…
− Po wielu, wielu latach…
− To już było – przerwała Ewa.
− Pst, słuchaj, nie przerywaj – syknęły naraz trzy iskierki.
− Przez wiele, wiele lat leżały pod ziemią, nieraz bardzo głęboko…
− … i zmieniały się powoli w czarne, twarde bryły…
− Jeszcze dziś możesz zobaczyć czasem na kawałku węgla ślady odciśniętych liści prastarych
drzew…
7