Page 8 - 881908_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_2

− … drzew, które rosły, gdy jeszcze ludzi nie było na ziemi…
− … gdy jeszcze ptaki nie śpiewały i nie wiły gniazd pomiędzy gałęziami…
− … gdy między drzewami przesuwały się olbrzymie zwierzęta, które dawno, już dawno wygi-
nęły…
− … gdy… – zaczęła ostatnia iskierka i zgasła.

• Omawianie kolejnych etapów tworzenia się węgla, na podstawie opowiadania.
Tamburyn, kołatka, bębenek, tablica demonstracyjna nr 21.
• Zabawa obrazująca etapy tworze-
nia się węgla.
• Dźwięk tamburynu (delikatne po-
trząsanie) – dzieci są drzewami; ro-
sną, szumią, poruszają gałęziami.
• Dźwięk kołatki – śnieg łamie i po-
wala drzewa: dzieci zginają ręce,
nogi, pochylają się w dół, aż do
podłogi.
• Dźwięki bębenka – dzieci są po-
łamanymi drzewami; leżą i tward-
nieją na kamień (nie ruszają się).
• Zabawa ruchowa Pełne wagoniki 21 21
i puste wagoniki.
Kolorowe krążki.
W sali są rozłożone krążki – wagoniki – na których dzieci siadają skrzyżnie. Wagoniki są wtedy
pełne (wypełnione węglem). Na sygnał N. dzieci wstają i biegają na palcach po sali, starannie
omijając wagoniki. Na drugi sygnał znów siadają skrzyżnie na nich itd.

Zabawy na świeżym powietrzu
• Zabawa integracyjna Kto ma (jest)…
Dzieci stoją w kole. N. mówi: Kto ma (jest)… (wymienia cechy wyglądu lub samopoczucia,
np. długie włosy, niebieskie oczy, jest wesoły…). Dzieci, których to dotyczy, wbiegają na
chwilę do środka koła.
• Zabawa ruchowa Jedziemy na wycieczkę.
Tamburyn.
Dzieci są ustawione w rzędach po 3 lub 4 osoby, trzymają ręce na ramionach kolegi/ko-
leżanki. Gdy N. gra na tamburynie, dzieci poruszają się po wyznaczonym miejscu ogrodu
przedszkolnego. Na mocne uderzenie w tamburyn ostatnie dziecko z każdego rzędu prze-
chodzi na początek i teraz ono jest kierowcą. Zabawę powtarzamy tak, aby każde dziecko
choć raz było kierowcą.
III
• Zabawa dydaktyczna W takim samym kolorze.
Kartonowe koło podzielone na cztery ćwiartki, każda w innym kolorze, obrazki.
N. odsłania duże kartonowe koło podzielone na cztery ćwiartki, każda w innym kolorze:
czerwonym, zielonym, żółtym, niebieskim. Układa przed dziećmi obrazki, odwrócone
spodem do góry. Dzieci kolejno podnoszą obrazki, określają, co przedstawiają i w jakim
są kolorze. N. umieszcza obrazki na wskazanym przez dzieci, pasującym kolorystycznie,
kawałku koła, np. kolor zielony: żaba, listek, spodnie; czerwony: pomidor, wiśnie, jabłko; nie-
bieski: chmurka, kwiatek, sukienka; żółty: cytryna, słońce, kredka.

8