Page 35 - 881396_zbior zadan_chemia 78
P. 35

3. Poprawnymi odpowiedziami są kwasy    kontaktu z kwasem papier żółknie),
         dwuprotonowe, które ulegają dysocjacji   butelka II – większa gęstość od kwasu
         elektrolitycznej, np. H SO  (kwas siarkowy(VI))    solnego, etykieta ciemnobrązowa ze
                             4
                          2
         4. W roztworze znajduje się najwięcej   względu na zwęglenie – stężony kwas
         cząsteczek siarkowodoru. Wodny roztwór   siarkowy(VI) jest silnie higroskopijny
         siarkowodoru jest słabym kwasem, który   i zwęgla substancje organiczne
         w niewielkim stopniu rozpada się na jony
         (jest ich znacząco mniej niż cząsteczek   8. Wodorotlenki
         niezdysocjowanych)                    8.1  Wzory i nazwy wodorotlenków (s. 83)
                                   +
         5. najwięcej jonów wodoru – H ,         1. Ag, Al, Be, Ca, Cr, Cu, Hg, K, Mn, Ra,
         najmniej jonów fosforanowych(V) – PO ;   Sn; Al(OH)  – wodorotlenek glinu,
                                          3−
                                                          3
                                          4
         Podpowiedź: Jony wodorowe powstają      Be(OH)  – wodorotlenek berylu,
                                                        2
         we wszystkich etapach dysocjacji kwasu   Ca(OH)  – wodorotlenek wapnia, KOH
                                                        2
         fosforowego(V). Jony fosforanowe(V)     – wodorotlenek potasu, Ra(OH)  –
                                                                            2
         pojawiają się tylko w III – ostatnim    wodorotlenek radu,
         – etapie dysocjacji, który zachodzi     Sn(OH)  – wodorotlenek cyny(II),
                                                        2
         w najmniejszym stopniu.                 Sn(OH)  – wodorotlenek cyny(IV)
                                                        4
                        +
         6. HClO    H O   H  + ClO 4 −           2. Al(OH)  – wodorotlenek glinu,
                   2
                                                         3
                4
         HNO    H O   H  + NO 3 −                Ba(OH)  – wodorotlenek baru,
                      +
                                                        2
                 2
             3
                                                 Ca(OH)  – wodorotlenek wapnia,
                   +
         HI   H O   H  + I −                            2
              2
                H O                              Cr(OH)  – wodorotlenek chromu(III),
                                                        3
                 2
                1 etap                           Cu(OH)  – wodorotlenek miedzi(II),
         H CO        H  + HCO                           2
                      +
                              −
              3
          2
                H O          3                   Fe(OH)  – wodorotlenek żelaza(II),
                                                       2
                 2
                1 etap
                      +
         HCO         H  + CO  2−                 Fe(OH)  – wodorotlenek żelaza(III),
              −
                                                       3
             3
                H O         3                    KOH – wodorotlenek potasu,
                 2
               1 etap
         H SO        H  + HSO                    Mg(OH)  – wodorotlenek magnezu,
                      +
                             −
             3
          2
                H O          3                          2
                 2
                1 etap                           NaOH – wodorotlenek sodu,
                      +
         HSO         H  + SO  2−                 Ni(OH)  – wodorotlenek niklu(II),
             −
             3
                H O        3                            2
                 2
               1 etap                            Zn(OH)  – wodorotlenek cynku
         HClO        H  + ClO −                         2
                      +
                                                 3. 1. wodorowe, H , kwasowo-zasadowe,
                                                                +
       7.5  Porównanie właściwości kwasów (s. 81)  czerwono; 2. wodorotlenkowe, OH ,
                                                                              −
         1. Podpowiedź rzędu wielkości –         kwasowo-zasadowe, zielono lub niebiesko
         HNO 3 (stęż.)  ~ 65%, H PO 4 (stęż.)  ~ 85%,   4. NaOH   H O   Na  + OH −
                                                                  +
                                                            2
                        3
         CH COOH   (stęż.)  ~ 80%, H SO 4 (stęż.)  ~ 95%,   KOH   H O   K  + OH −
                                                              +
                                                         2
            3
                            2
         HCl  (stęż.)  ~ 35%. Wartości te stanowią   Ca(OH)    H O   Ca  + 2 OH
                                                                 2+
                                                                         −
                                                           2
         przybliżenie. Warto sprawdzić w kartach        2  H O   2+     −
         charakterystyk dokładniejsze wartości.   Ba(OH)    2   Ba  + 2 OH
                                                        2
         2. kwas solny – pH = 2, czerwony,       5*. Podpowiedź: Najlepiej zapisać sobie
         czerwony, bezbarwny;                    obie definicje i je porównać.
         kwas octowy – pH = 3, pomarańczowo-   8.2   Wodorotlenki pierwiastków pierwszej
         czerwony*, pomarańczowo-czerwony*,        grupy (s. 84)
         bezbarwny. *Zestawienie mocnego         1. białą, krystaliczną, higroskopijną, żrącą,
         kwasu i kwasu słabej mocy wymaga        tlenek węgla(IV), szczelnie zamkniętych,
         zaznaczenia różnic odcieni.             łatwo, egzotermiczna, etanolu
         3. butelka I – stężony kwas solny (roztwory   2. 1 – substancja żrąca; 6 – substancja
         „dymią” chlorowodorem, w wyniku         drażniąca; 7 – substancja niebezpieczna
                                                 dla środowiska
                                            146
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40