Page 48 - polski_podrecznik kl4_cz2
P. 48
jąć – zacząć Gdy tylko piękna dziewczyna przestąpiła próg domu, matka jęła*
fukać – odzywać się do kogoś na nią fukać*, że tak późno powraca znad strumienia.
opryskliwie, ze złością – Przebaczcie mi, matko – odrzekła nieboraczka. [...]
A gdy padły jej z ust te słowa, wraz z nimi padły dwie róże i dwa
wielkie diamenty.
– Co to takiego? – zawołała zdumiona matka. – Albo mi się
w oczach ćmi, albo naprawdę diamenty padają z ust tej dziewczyny!
Jak to się dzieje, moja córko?
Pierwszy to raz nazwała ją swoją córką, a dziewczyna, sypiąc z ust
diamentami, opowiedziała jej w prostocie ducha wszystko, co jej się
przydarzyło.
46
