Page 44 - polski_podrecznik kl4_cz2

Chłopiec odwrócił się szybko.
– Mama!
Ale gdy Dandai podbiegła do niego – ciemna buzia dziecka posmutniała.
– Myślałem, że to mama – szepnął zawiedziony. – A ty nie jesteś moją mamą!
Dandai uklękła przy chłopcu.
– Ależ to ja, ja jestem twoją mamą! Nie poznajesz mnie, syneczku?
– Nie znam cię – odepchnął ją chłopczyk. – Nie znam! Gdzie moja mama? Jesteś obcą dziewczyną!
– Przypatrz mi się, syneczku! – błagała z rozpaczą Dandai.
– Jestem przecież ta sama, tylko o wiele lat młodsza. Synku, to dobra Rzeka Fly wróciła mi młodość
i urodę. Czy nie chcesz mieć młodej, pięknej matki?
Ale Leituuk powtarzał, płacząc:
– Idź sobie, idź! Nie znam cię! Moja mama była najpiękniejsza na świecie. Miała siwe włosy i po-
marszczoną twarz. Moja droga mama! Wróć, mamo, do mnie, wróć!
Dandai pochyliła głowę. Serce pękało jej z żalu. Przecież to dla niego, dla swojego ukochanego sy-
neczka chciała być piękna i młoda. Myślała, że będzie dumny z jej urody, że będzie ją jeszcze bardziej

42