Page 11 - 881230_OTO_JA_KL_3_PODR_CZ-1_HUMA

Pan Doktor mówi, że jeśli przed snem nie poczyta

książki, to czuje się, jakby szedł spać nieumyty. Nas też
zachęca do czytania.

Pan Doktor zakłada się z dziećmi o poprawę. Każdy
może zapisać, w czym się chce poprawić, na przykład, że nie będzie już kłamał albo

używał brzydkich wyrazów. Albo że będzie się kłócił z innymi tylko dwa razy w ty-

godniu, a nie codziennie. I dzieci się starają.
Pan Doktor powiesił w korytarzu tablicę skarg i podziękowań, na którą każdy

może się wpisać.
Pan Doktor mówi, że dziecko powinno jeść tyle, ile chce. Nie mniej, ale i nie wię-

cej. Co sobota waży nas i mierzy. Uśmiechnięty lub zmartwiony zapisuje te cyferki
w swoim notesie.

Pan Doktor pozwala nam hałasować i szaleć. Mówi, że gdyby tego zakazać dziec-
ku, to jakby nakazać sercu, żeby przestało bić.

Pan Doktor mówi, że dziecko ma prawo być tym, kim jest, i że ma prawo do sza-
cunku.

Pan Doktor jest dla nas najważniejszy, a my jesteśmy najważniejsi dla niego.

Długo mogłabym jeszcze pisać, ale Pan Doktor już gasi światło. O reszcie opo-
wiem jutro.

Potem przyszła wojna, która zabrała też pamiętnik Blumki. Skąd więc wiemy, co
było w nim napisane? Bo pamiętnik jest po to, żeby nie zapomnieć…

Iwona Chmielewska, Pamiętnik Blumki

1. Co na podstawie fragmentów pamiętnika Blumki możesz powiedzieć o doktorze Korczaku?
2. W jaki sposób Pan Doktor troszczył się o dzieci? Czego je uczył?

3. Jakie sytuacje opisane przez Blumkę świadczą o tym, że dzieci starały się postępować odpowie-
dzialnie?
4. Dlaczego, pomimo smutnej nazwy, w Domu Sierot panowała radość?
5. Zaplanuj wspólnie z innymi dziećmi, które zasady i zwyczaje panujące w Domu Sierot możecie
wprowadzić w swojej klasie, a które każdy może wprowadzić w domu. Załóżcie w klasie gazetkę
lub powieście tablicę ogłoszeń podobne do tych, które służyły dzieciom w ich domu.

9 9