Page 12 - 882899_Super_Smyki_3-lat_AA+_cz1_metodyka_A

Wrzesień, tydzień 1 Co słychać w przedszkolu?

Jeśli onieśmielone dziecko nie poda swojego imienia, N. głośno wypowiada jego imię i na-
kleja wizytówkę z tym imieniem na ubraniu dziecka.
Na płycie CD znajduje się piosenka, pt.: Powitanie. N. może wykorzystywać nagranie do
zabaw powitalnych.
• Poznajemy znaczki – zapoznanie ze znaczkami rozpoznawczymi.
Znaczki rozpoznawcze.
N. przypomina dzieciom, jak wyglądają ich znaczki rozpoznawcze. Prosi o nazwanie tego,
co jest przedstawione na znaczku. Dzieci wspólnie z N. odnajdują znaczki w szatni i w ła-
zience. N. wyjaśnia, że w tym miejscu znajdują się ich osobiste rzeczy.

Najlepiej byłoby, aby każde dziecko samo wybrało sobie znaczek rozpoznawczy, np. pod-
czas wcześniej organizowanych zajęć adaptacyjnych. Jeśli takich zajęć nie było, warto
stworzyć dzieciom taką możliwość rano w szatni.
• Jaki jestem? – wzajemne poznawanie się, dostrzeganie różnic i podobieństw w wyglądzie.
Dzieci stoją w kole. Trzymają się za ręce. Wspólnie z N. wypowiadają rymowankę Iwony
Fabiszewskiej i wykonują odpowiednie ruchy:
Krok do przodu – wykonują krok do przodu,
krok do tyłu – wykonują krok do tyłu,
na poznanie przyszedł czas – wykonują ukłon.
Spójrz, kto stoi obok ciebie. Czy jest coś, co łączy was? – dzieci uważnie przyglądają się sąsia-
dowi stojącemu z prawej strony.
Dzieci zmieniają swoje ustawienie w kole i powtarzają rymowankę. Następnie dobierają się
w pary. Porównują kolor swoich włosów, wielkość dłoni i długość stóp (przykładają sobie
nawzajem dłonie i stopy), wzrost (odwracają się plecami do siebie i sprawdzają, kto jest
wyższy), kolory na ubraniu. Mówią, czym się różnią, a w czym są podobni, np. obydwoje
mają na ubraniu niebieski kolor.
Celem zabawy jest nawiązanie relacji pomiędzy dziećmi. Dokładność w mierzeniu wielko-
ści dłoni czy długości stopy nie jest tutaj istotna. Warto, aby w parach znalazły się dzieci
różniące się wiekiem, a więc 3- i 4-latki. Można wtedy zaproponować dzieciom, aby na
palcach pokazały, ile mają lat. Starsze dzieci mogą policzyć i powiedzieć, kto jest starszy.
• Zestaw zabaw ruchowych nr 1 (do wykorzystania według wyboru N.).
• Powitanie – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Tamburyn.
N. gra na tamburynie. Dzieci rytmicznie maszerują. Podczas przerwy w muzyce witają się,
np. podając sobie rękę, robiąc żółwika, przybijając „piątkę”.
N. najpierw zapoznaje dzieci z tamburynem i dźwiękiem, który jest zaproszeniem do marszu.
• Kot i myszy – zabawa z elementem czworakowania.
Bębenek.
N. gra na bębenku. Dzieci jako myszy poruszają się na czworakach w różnych kierunkach.
Podczas przerwy w grze N. jako kot wyrusza na polowanie. Myszka może ustrzec się przed
kotem, jeśli poda rękę innej myszce. Dzieci trzymających się za rękę może być więcej niż
dwoje.
N. najpierw zapoznaje dzieci z bębenkiem i dźwiękiem, który jest zaproszeniem do zabawy.
• Przekaż woreczek – zabawa bieżna.
Woreczek (dla każdego dziecka), bębenek.

10