Page 10 - 882518_OS lifting BB+ cz4

• Zabawa woreczkami.
Dwa woreczki, kamień, szyfonowa chustka.
N. podaje dzieciom dwa woreczki. W jednym jest szyfonowa chustka, w drugim – kamień.
Dzieci siedzą w kole, podają sobie kolejno woreczki. Każde dziecko próbuje zbadać za po-
mocą dotyku zawartość woreczków, nie dzieląc się swoją wiedzą z pozostałymi osobami.
Potem wszyscy mówią, co czuli.
N. wyciąga z woreczków chusteczkę i kamień. Dzieci omawiają ich właściwości (kamień –
ciężki, twardy, szary, chusteczka – lekka, kolorowa, delikatna).
• Wymienianie słów, w których ukrywają się słowa: lekki, ciężki. (Lekkoatletyka, ciężarki...).
• Zabawa na odprężenie.
Instrumenty perkusyjne.
Dzieci siedzą w kole, w którego środku N. układa instrumenty, np.: dzwonki, bębenek, kołatkę,
tamburyn. N. gra przez chwilę na każdym instrumencie. Dzieci segregują instrumenty na
te, które wydają dźwięki lekkie, i na te, które wydają dźwięki ciężkie. (Dzwonki, tamburyn
– dźwięki lekkie; bębenek, kołatka – dźwięki ciężkie).
• Zabawa przy dźwiękach instrumentów.
Instrumenty perkusyjne, kamień, szyfonowa chustka, nagranie muzyki, odtwarzacz CD.
• Dzieci swobodnie tańczą przy dźwiękach instrumentów, na których gra N.
• N. porusza się w określony sposób, np. biega na palcach, a chętne dziecko gra na odpowied-
nim instrumencie, np. tamburynie, odzwierciedlając jego tempo poruszania się, lekkość.
Potem porusza się chętne dziecko.
• N. dzieli salę na dwie części. W jednej umieszcza kamień, a w drugiej – szyfonową chustkę.
Kiedy N. gra na bębenku, dzieci powinny znajdować się w części z kamieniem i ciężko się
poruszać. Gdy gra np. na dzwonkach – dzieci powinny lekko poruszać się w części z chustką.
Dzieci same wybierają miejsce do tańca, słysząc dany instrument.
• Siedząc w kręgu, dzieci określają, które zwierzęta poruszają się lekko, a które – ciężko. (Ptaki,
motyle, pszczoły – lekko; niedźwiedzie, słonie – ciężko). Dzieci poruszają się przy nagraniu
muzyki – z kamieniem lub chustką, w zależności od tego, jakie zwierzę wybrały. Tańcząc,
naśladują ruchy wybranych zwierząt.
• Zabawa ruchowa Motyle – niedźwiedzie.
Dzwonki, bębenek, szyfonowe chustki, kamienie.
Gdy N. gra na dzwonkach, dzieci, które są motylami, poruszają się w części sali z chusteczką.
Kiedy rozbrzmiewa bębenek, dzieci zamieniają się w niedźwiedzie i tańczą w części sali
z kamieniem.
• Słuchanie opowiadania Niedźwiedzie i motyle, ilustrowanego ruchem.
Szyfonowe chustki, opaski z uszami.
N. dzieli dzieci na dwie grupy: motyle i niedźwiedzie. Dzieci będące motylami dostają szy-
fonowe chustki, a dzieci będące niedźwiedziami – opaski z uszami.
N. opowiada, a dzieci naśladują ruchy, poruszając się według słów opowiadania.
W lesie żyła sobie niedźwiedzia rodzina. Przez całą zimę spała ona w niedźwiedziej gawrze. Teraz
zbliżała się wiosna. Pojawiły się pierwsze motyle, które tańczyły przy ciepłych promieniach słońca.
Ciepłe promienie słońca obudziły też niedźwiedzie, które powoli poruszały swoimi ciężkimi
ciałami. Wyglądały z gawry i przyglądały się tańczącym motylom. Kiedy tak na nie patrzyły, je
również nachodziła chęć do tańca. Próbowały tańczyć, przytupując w kółku na tylnych łapach.
Przyłączyły się do nich motyle. Teraz wspólnie tańczą w dużym kole.

8