Page 68 - 883924_Nasza bajka metodyka B+ cz1_s1-119

Wrzesień, tydzień 3 Moja droga do przedszkola

Przez całą drogę Michalina rozglądała się bardzo uważnie.
– Mamo, a to? Co to jest? Po co ktoś zrobił górkę na środku ulicy? – dziwiła się dziewczynka.
– To „śpiący policjant”, córeczko.
– Mamo, nie żartuj sobie ze mnie. Tam nie ma żadnego policjanta. A zresztą dlaczego miałby
spać na środku drogi?
– Oczywiście, że nie ma tu prawdziwego policjanta! – zaśmiała się mama. – To taka potocz-
na nazwa. Tak naprawdę to jest próg zwalniający. Każdy kierowca, zanim wjedzie na górkę,
musi uważać na pieszych i dlatego zwalnia.
– A, rozumiem. Ten „śpiący policjant” pilnuje, żeby nikt nie jechał za szybko, czyli czuwa nad
bezpieczeństwem ludzi! Tak jak prawdziwy policjant!
– Właśnie tak! Michalinko, a co ty się tak dzisiaj wypytujesz o znaki drogowe?
– Dzisiaj w przedszkolu rozmawialiśmy o bezpieczeństwie na drodze, dlatego wiem, jak
należy się zachować i po co są znaki! A jutro powiem pani, że dowiedziałam się, jaka zebra
mieszka na ulicy, co to jest „śpiący policjant” i gdzie można spotkać Agatkę z wielkim lizakiem.
I wiem, że ulica to nie miejsce na zabawę. Trzeba być cały czas czujnym.
– Tak, kochanie! Droga to nie jest miejsce na zabawę!
– Ani dla śpiochów! No chyba że to „śpiący policjant” – zawołała wesoło dziewczynka, a Rek-
sio radośnie pomachał ogonkiem.

• Rozmowa na temat opowiadania.
N. zadaje dzieciom pytania:
− Dokąd wybrała się Michalinka z mamą po wyjściu z przedszkola?
− Jaką zabawę wymyśliła Michalinka?
− Jakie znaki na ulicy rozpoznała dziewczynka? Jak się nazywały?
− Jak należy zachowywać się na ulicy?
− Co to są pasy (zebra)?
Dzieci próbują wyjaśnić, co łączy zebrę i pasy lub N. wyjaśnia wieloznaczność słowa zebra.
Pyta, gdzie możemy spotkać zebrę, a gdzie pasy. Informuje dzieci, że są ulice, przy których
znajdują się sygnalizatory świetlne. One pomagają bezpiecznie przejść na drugą stronę ulicy.
Są jednak także takie drogi, na których sygnalizatorów nie ma. Wtedy przestrzegamy obo-
wiązujących zasad przechodzenia przez jednię. N. mówi dzieciom, że za chwilę wybiorą się
na wycieczkę. Najpierw jednak przećwiczą prawidłowy sposób przechodzenia przez jezdnię.
Karty pracy B, cz. 1, s. 15 Karty pracy B+, cz. 1, s. 15
Polecenia: Polecenia:

− Obejrzyj obrazki. Powiedz, co robimy, − Obejrzyj obrazki. Powiedz, co robimy,
gdy chcemy z rodzicami przejść przez gdy chcemy z rodzicami przejść przez
ulicę. Przedstaw te etapy ze swoimi kole- ulicę. Przedstaw te etapy ze swoimi ko-
gami. Nauczyciel będzie nazywał kolej- legami. Nauczyciel będzie nazywał kolej-
ne czynności. Odszukaj je na obrazkach ne czynności. Odszukaj je na obrazkach
i zaznacz prawidłową kolejność, rysując i zaznacz prawidłową kolejność, rysując
w okienkach odpowiednią liczbę kro- w okienkach odpowiednią liczbę kropek.
pek. Pierwszy i drugi obrazek został już Pierwszy obrazek został już oznaczony.
oznaczony.
• Jak bezpiecznie przejść przez jezdnię? – nauka prawidłowego przechodzenia przez ulicę, gdy
nie ma sygnalizacji (ćwiczenia praktyczne).
Frotka lub opaska odblaskowa (dla każdego dziecka).
Dzieci zakładają na lewą rękę frotkę (lub opaskę odblaskową). N. wyjaśnia: Aby przejść bez-
piecznie przez jezdnię, trzeba uważnie się rozejrzeć. Należy spojrzeć w lewą stronę, następnie

66