Page 88 - 884492_metodykaAA+_okazowa
P. 88

Potem zaprasza dzieci do wspólnej zabawy, wypowiadając rymowankę:
                                Złapmy się za rączki, zróbmy duże koło,
                                  będziemy się wszyscy bawić wesoło.
           Utrwalanie norm: branie zabawek po uprzednim zapytaniu N., odkładanie zabawek na
           miejsce.
           • Powitanie w kręgu rymowanką Marzanny Krajewskiej (s. 50).
           • Czytanie na dywanie.
           N. czyta dowolną publikację z biblioteczki dziecięcej, zgodnie z zainteresowaniami dzieci.
           • Gimnastyka buzi i języka. Usprawnianie aparatu artykulacyjnego (s. 92).
           • Zabawa paluszkowa Sprytne palce Małgorzaty Patoki (s. 92).
           • Zestaw ćwiczeń porannych Kody jesieni (s. 92).

                                         II część dnia
           AKTYWNOŚĆ MUZYCZNO-RUCHOWA
          Rozwijanie wrażliwości i umiejętności wokalnych. Nauka pierwszej zwrotki i refrenu
           piosenki Jesień, na zasadzie echa muzycznego.
           N. zaprasza dzieci do kręgu, wypowiadając rymowankę:
                              Za rączki się złapiemy, w kółeczku usiądziemy.
           Dzieci chwytają się za ręce, tworzą koło, po czym siadają.
        •  Wprowadzenie. Uważne słuchanie opowiadania Zbieracze odgłosów Małgorzaty Patoki.
           N. zaprasza dzieci do uważnego słuchania, mówiąc:
                          Zapraszamy króla ciszy, niech nas teraz nikt nie słyszy.
           Następnie odczytuje opowiadanie. Wcześniej prosi dzieci o zapamiętanie, jakie dźwięki
           usłyszała Zosia.

           Dzisiaj byliśmy na spacerze w parku. Pani Ewa powiedziała, że będziemy szukać dźwięków je-
           sieni. Ten, kto usłyszy ich najwięcej, zostanie zbieraczem odgłosów.
             Wszyscy zamilkliśmy i uważnie słuchaliśmy. Szszszsz – usłyszałam szum liści poruszanych
           przez wiatr, a potem głośne: pac, pac. To z drzewa spadały kasztany. Ciekawe, czy ktoś jeszcze
           usłyszał te dźwięki, bo akurat w pobliżu przejeżdżał samochód. Zamknęłam oczy, by jeszcze
           dokładniej się wsłuchać w dźwięki otoczenia.
             – Co to za dziwny dźwięk? – pomyślałam.
             Otworzyłam oczy i spojrzałam w niebo. To leciały żurawie. Poznałam je. Leciały w kluczu.
           Przypomniałam sobie, jak babcia Marzenka mówiła mi, że dźwięk, który wydają żurawie, to
           klangor.
             Znów zamknęłam oczy i po chwili usłyszałam: szur, szur, szur. Otworzyłam je, a tuż obok
           mnie po liściach przebiegła wiewiórka. W pewnej chwili usłyszałam, jakiś dziwny dźwięk. To był
           odgłos wirujących na wietrze liści.
        •  Rozmowa kierowana na temat tego, co możemy usłyszeć jesienią.
           N. inicjuje rozmowę na temat dźwięków, które można usłyszeć jesienią. Zachęca dzieci do
           swobodnych wypowiedzi.
           − Jakie dźwięki usłyszała Zosia?
           − Jaki dźwięk wydawały spadające kasztany?
           − Jakie zwierzęta usłyszała Zosia?
        •  Zabawa ruchowa Kropelki deszczu.
           Bębenek.
           Dzieci maszerują rytmicznie po obwodzie koła, na sygnał N.: uderzenie w bębenek, pod-
           skakują tyle razy, ile usłyszą uderzeń. N. uderza dwa, trzy lub cztery razy.

        94
   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93