Page 126 - 882552_Super_Smyki_6-lat_B _cz_2_Metodyka_02-III-2021
P. 126
Grudzień, tydzień 1 Co cieszy mikołaja?
− Wskaż i pokoloruj pierwszy prezent oraz ostatni prezent, licząc od lewej strony. Który z ko-
lei jest ostatni prezent?
− Pisz cyfrę 7 po śladzie.
Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 7 (metodą Rudolfa Labana).
Nagrania: wersji instrumentalnej dowolnej piosenki, wybranej piosenki, wersji rytmicznej
melodii (płyta CD), muzyki w wysokim rejestrze i w niskim rejestrze (płyta CD), nagranie
utworu Fryderyka Chopina (płyta CD), odtwarzacz CD.
• Wyczucie własnego ciała.
Dzieci poruszają się po sali w rytmie wersji instrumentalnej wybranej piosenki, według
własnej inwencji twórczej. Gdy muzyka milknie, zatrzymują się, a następnie wykonują ćwi-
czenia wskazanymi przez N. częściami ciała:
• ćwiczą głowę i szyję – wykonują skłony, skręty, krążenia,
• ćwiczą tułów – wykonują skłony, opady, skręty, krążenia,
• ćwiczą ramiona i dłonie – wykonują wymachy, wznosy, krążenia ramion i dłoni, ruchy palców,
klaskanie,
• ćwiczą nogi i stopy – wykonują podskoki, wspięcia, wymachy, tupanie.
Gdy dzieci usłyszą dźwięki muzyki, powracają do swobodnej improwizacji ruchowej.
• Przygotowania do zimy – wyczucie siły (ciężaru).
Dzieci naśladują rąbanie drzewa siekierą, następnie – przewracanie go na ziemię mocnym
pchnięciem – wykonują mocne i szybkie ruchy. Naśladują chwytanie za gałęzie, przeciąga-
nie ściętych drzew, toczenie pni drzew – wykonują mocne i wolne ruchy. Naśladują zrywa-
nie liści ze ściętych drzew – wykonują lekkie i szybkie ruchy. Naśladują podrzucanie zebra-
nych liści do góry i ich opadanie na ziemię – wykonują lekkie i wolne ruchy.
• Podmuch wiatru – wyczucie ciężaru ciała i przestrzeni.
Silny podmuch wiatru powoduje spadanie śniegu z drzew – dzieci podskakują w górę
w szybkim tempie, przechodzą do przysiadu. Wiatr unosi z ziemi płatki śniegu do góry –
z przysiadu dzieci wykonują szybkie przejście do stania. Płatki śniegu fruwają w powietrzu
i powoli opadają – dzieci poruszają się w różnych kierunkach sali: na palcach, na lekko
ugiętych kolanach, przechodzą do leżenia. Dzieci biegają, wyciągają ramiona jak najwyżej
i jak najdalej – łapią opadające płatki śniegu. Przeskakują przez zaspy śniegu i ścięte drze-
wa (po całej sali). Odpoczywają w różnych pozycjach, zajmując jak najwięcej miejsca – po-
woli robią „aniołka” na śniegu, jak najmniej miejsca – chowają się pod choinkami.
• Wirujący taniec płatków śniegu – umiejętność współdziałania z grupą.
Płatki śniegu fruwają w powietrzu – dzieci tańczą przy wybranej piosence. Gdy muzyka
milknie, tworzą łańcuch z płatków śniegu – łapią się za ręce, formują duże koło, porusza-
ją się po jego obwodzie krokiem odstawno-dostawnym, przy nagraniu piosenki. Podczas
krótkiej przerwy w nagraniu piosenki rozbiegają się po sali, by kontynuować indywidualny
taniec płatków śniegów.
• Szukanie zguby – wyczucie przestrzeni i czasu.
Dzieci pogubiły w lesie ulubione maskotki, więc rozpoczynają poszukiwania – chodzą, bie-
gają w różnych kierunkach po sali, przyjmują pozycje na czworakach, w leżeniu, w klęku,
wykonują skłony tułowia – szukają w śniegu, w zaspach, zaglądają pod choinki.
• Wyczucie płynności ruchu i ciężaru.
Improwizacja ruchowa przy wersji instrumentalnej wybranej, rytmicznej piosenki. Impro-
wizacja ruchowa do muzyki (w wysokim rejestrze i w niskim rejestrze). Dzieci naśladują
lekki lot płatków śniegu i ciężkie rzuty kulkami ze śniegu.
• Wyczucie płynności ruchu, przestrzeni i czasu.
124