Page 216 - 882552_Super_Smyki_6-lat_B _cz_2_Metodyka_02-III-2021
P. 216

Grudzień, tydzień 4                            Który żywioł jest najważniejszy?


           Po podliczeniu klaśnięć N. przedstawia dzieciom prawidłową odpowiedź i prezentuje przy-
           kłady mandali, np.: usypane z kolorowego piasku, ułożone z materiałów naturalnych (land
           art), kolorowanki. N. mówi: Mandala to wyjątkowa praca plastyczna, która pochodzi z Indii.
           W czasie jej tworzenia myślimy nie tylko o doborze kolorów i materiałów, ale o tworzeniu po-
           wtarzalnych, symetrycznych, rytmicznych kształtów. Mandale to także prace, w których może-
           my opowiedzieć, co myślimy, co czujemy na dany temat.
           • W artystycznym żywiole – wykonanie pracy plastycznej.
           Masa solna w kolorach czerwonym i brązowym, patyczki do szaszłyków, patyczki po lo-
           dach, taśma dwustronna, kartki formatu A4 w kolorze niebieskim, chusteczki higieniczne,
           koła wycięte z kartonu (wielkości dużego talerza).
           N. dzieli dzieci na równoliczne grupy (czworo dzieci w grupie), z których każda otrzymuje:
           brązową i czerwoną masę solną, kilka chusteczek higienicznych, niebieską kartkę formatu
           A4, fragmenty taśmy dwustronnej, patyczki po lodach, patyczki do szaszłyków oraz koło
           z kartonu.
           Zadaniem dzieci jest przygotować mandalę przedstawiającą cztery żywioły i ich najważ-
           niejsze cechy. Kolorowa masa solna to ogień i ziemia, chusteczki higieniczne to powietrze,
           papier to woda.
           Wskazówki do pracy:
              − praca nie musi być płaskorzeźbą, może być formą przestrzenną (instalacją),
              − wykałaczki i patyczki po lodach mogą służyć do tworzenia wzorów lub stanowić część
             kompozycji,
              − niebieska kartka nie powinna być użyta w jednym kawałku, dzieci dzielą ją bez użycia
             nożyczek,
              − do pracy można dołączyć inne materiały, np.: cekiny, pompony, fragmenty bibuły, żwi-
             rek, patyki,
              − dzieci powinny przygotować opis swojej pracy, przedstawić go grupie, nazywając cechy
             żywiołów widoczne w pracy.
           • Bieg żywiołów – zabawa ruchowa.
           Przed zabawą N. sprawdza, czy dzieciom nie odkleiły się naklejki z zabawy Cztery żywioły
           (przewodnik, s. 213) i czy pamiętają, jakie kolory są przyporządkowane poszczególnym ży-
           wiołom. Dzieci siedzą w kole. Na hasło Ogień! dzieci z czerwonymi naklejkami wstają z miej-
           sca, okrążają grupę i siadają w innym miejscu niż zajmowane wcześniej. W zabawie N. wy-
           mienia kolejno nazwy żywiołów, może wymieniać też dwa żywioły jednocześnie, np. ogień
           i woda, lub wszystkie, podając hasło: Bieg żywiołów.
           Zajęcia 2. Wyścig żywiołów – utrwalenie wiedzy dotyczącej żywiołów.
           • Wyścig żywiołów – gra dydaktyczna.
           Papierowe koła formatu A4 (cztery niebieskie, z narysowaną kroplą; cztery czerwone, z na-
           rysowanym płomieniem; cztery białe, z narysowanym „podmuchem wiatru”; cztery brązo-
           we, z narysowanymi kamieniami, dwa żółte, dwa czarne) oraz wybrana przez N. liczba kół
           w innym kolorze (im więcej, tym dłuższa gra), kostki do gry, papierowa taśma malarska.
           Przygotowanie do gry:
           N. nakleja koła na podłodze (wykorzystując papierową taśmę malarską) tak, by stworzyć
           trasę gry. O jej długości decyduje ilość pól (kół) poza polami specjalnymi. Żółte koła to
           pola, na których dzieci rzucają kostką i idą do przodu tyle pól, ile oczek wyrzuciły. Czarne
           koła to pola, na których dzieci rzucają kostką i cofają się o tyle pól, ile oczek wyrzuciły. Pola
           z symbolami żywiołów to zadania specjalne, które odczytuje N. Warto uwzględnić to w pla-
           nowaniu planszy. Pierwsze koło jest podpisane „start”, ostatnie – „meta”.


        214
   211   212   213   214   215   216   217   218   219   220