Page 62 - 883461_K_K_METO_A+_i_B_cz_1

Wrzesień, tydzień 2 Oto ja

– Chyba zgubiłam moją ulubioną przytulankę – odparła wiewiórka.
Zoi zrobiło się strasznie smutno i poczuła, że łzy napływają jej do oczu. Rozpłakała się i od
razu przybiegły do niej inne zaniepokojone zwierzątka.
– Kiedy ostatnio miałaś go w rękach? – pytał poruszony ryś Rysio. – Może razem urządzimy
poszukiwania?
Zwierzątka zebrały się wokół wiewiórki i naradzały się, jak jej pomóc i jak zorganizować po-
szukiwania przytulanki. Nagle do zebranych dołączyła panda Lila.
– Mam coś dla ciebie, Zoju! – powiedziała i wyciągnęła zza pleców… misia Wojtka.
Wiewiórka była zachwycona! Bardzo ucieszyła się, że miś się znalazł. Poczuła wielką ulgę
i mocno, mocno przytuliła się do niego.
– Gdzie go znalazłaś? – zapytała Zoja.
– Leżał na ścieżce. Musiał wypaść ci z plecaka, jak pokazywaliśmy sobie, co mamy spakowa-
ne na piknik – powiedziała Lila.
Zoja cieszyła się, ale było jej też trochę wstyd – zrobiło jej się głupio, że narobiła takiego
zamieszania. Wszyscy zamiast cieszyć się wycieczką, zaangażowali się w poszukiwanie misia
Wojtka.
– Chcę już wracać do domu! Przez te wszystkie emocje narobiłam wam tylko kłopotów – po-
wiedziała, a łzy znowu napłynęły jej do oczu.
Zauważyła to panda Lila, która mocno przytuliła przyjaciółkę i powiedziała:
– Spokojnie! Wszystko dobrze się skończyło, a nic, co czujesz, nie jest złe!

• Rozmowa na temat opowiadania.
N. zadaje dzieciom pytania:
− Skąd inne zwierzęta wiedziały, że Zoja ma kłopoty?
− Czy gdyby Zoja nie płakała i nie była przerażona, to ktoś by jej pomógł?
− Czy lubimy, jak jest nam smutno lub jak jesteśmy przestraszeni? Czy jest to przyjemne?
− Czy można powiedzieć, że strach i smutek są potrzebne?
− Czy można powiedzieć, ze wszystkie emocje są potrzebne?
− Dlaczego Lila powiedziała do Zoi, że nic, co czuje, nie jest złe?
• Karty pracy B, cz. 1, s. 14–15.
Polecenia:
− Powiedz, co czuje Zoja na pierwszym, a co na drugim obrazku.
− Narysuj w pustych polach na każdym obrazku emotikonę odpowiadającą emocjom Zoi.
Powiedz o emocjach, które widzisz na obrazkach. Nazwij je.
• Wszyscy, którzy… – ćwiczenie zamykające.
Krzesełka.
N. ustawia krzesełka tak, by utworzyły koło (o jedno krzesełko mniej niż jest dzieci). Dzieci
siadają na krzesełkach, a jedna osoba stoi obok. N. mówi zdanie rozpoczynające się od
słów, np.: Wszyscy, którzy są smutni/ są radośni. Po wypowiedzeniu zdania osoby, które czu-
ją, że to ich dotyczy stwierdzenie, wstają i zamieniają się miejscami (razem z dzieckiem,
które stało obok). Dziecko, dla którego brakło krzesełka, podaje nowe zdanie.
• Oto ja – ewaluacja.
Rozmowa na temat: Czego dowiedziałem/ dowiedziałam się w tym tygodniu w przedszkolu?
N. rozpoczyna zdania, które są kończone przez wybrane dzieci:
− W tym tygodniu w przedszkolu…
− Najciekawsze było…
− Zdziwiłem/ zdziwiłam się…

60