Page 42 - 883498_Kolorowe Karty metodyka BB+ cz1
P. 42

Wrzesień, tydzień 2                                                   Oto ja



           Zajęcia 2. Wyróżnianie głoski w nagłosie – wprowadzenie pojęcia głoska.
           • Imię – zabawa tematyczna.
           N. prosi dzieci, by zastanowiły się, w jaki sposób chcą powiedzieć swoje imię. Mogą to
           zrobić np. klaszcząc, tupiąc, podskakując, wykonując pajacyki. Dzieci ustawiają się w kole.
           N. stoi w środku koła. Kręcąc się dookoła, wskazuje dzieci, a one płynnie mówią swoje imio-
           na, wykonując wybrane wcześniej ruchy.
           • Głoska na początku – zabawa fonematyczna.
           Obrazki, których nazwy rozpoczynają się samogłoskami.
           N. układa na dywanie obrazki – nadrukiem do dołu. Dzieci odkrywają obrazki i mówią, co
           one przedstawiają. Określają, co słychać na początku nazw tych obrazków.
           • Moje imię, moja głoska – rozwijanie słuchu fonematycznego.
           N. prosi dzieci, by powiedziały głośno swoje imiona. Każde dziecko mówi, co słyszy na po-
           czątku swojego imienia.
           • Wprowadzenie pojęcia głoska.
           Zdjęcia przedstawiające: ser, owcę, wielbłąda, aparat.
           N. zawiesza na tablicy zdjęcia przedstawiające: ser, owcę, wielbłąda, aparat. Prosi dzieci
           o ich nazwanie i wyróżnienie głosek w nagłosie. N. wyjaśnia dzieciom, co to jest głoska: Jest
           to najmniejsza wymawiana i słyszana cząstka słowa. Następnie N. (a potem dzieci) wymawia
           wybrane głoski. Dzieci podają słowa, w których występują one na początku.
           • Obrazki – do szarf – rozwijanie słuchu fonematycznego.
           Szarfy w czterech kolorach, obrazki przedstawiające: aparat, agrest, agrafkę, abażur, mak,
           mur, miskę, kota, kapustę, kask, okulary, osę, opatrunek.
           N. rozkłada na dywanie szarfy. Do każdej z nich przyporządkowuje (słownie) jedną głoskę:
           a, m, k, o. Na środku sali N. rozkłada obrazki. Zadaniem dzieci jest przyporządkowanie ob-
           razków do odpowiednich szarf, zgodnie z zasadą, że w szarfie znajdzie się obrazek, którego
           nazwa rozpoczyna się tą samą głoską, jaką jest umownie oznaczona szarfa.
           • Obrazkowe pary – zabawa fonematyczna.
           Różne obrazki (po dwa obrazki, których nazwy rozpoczynają się tą samą głoską), tamburyn.
           N. wręcza dzieciom obrazki (po jednym każdemu dziecku). Dzieci poruszają się po sali
           w  rytmie wygrywanym przez N.  na tamburynie.  Podczas przerwy  w  grze dobierają się
           w pary zgodnie z pierwszą głoską z nazwy obrazka.
           • Zabawy konstrukcyjne.
           • Co powstanie? – synteza głosek.
           Zdjęcia przedstawiające: ser, owcę, wielbłąda, aparat, fokę, agrafkę, lody, agrest, pająka,
           obraz, lisa, ekierkę.
           N. dotyka kolejno zdjęć przedstawiających: ser, owcę, wielbłąda, aparat i wypowiada pierw-
           sze głoski: s, o, w, a. Dzieci mówią słowo, które powstało z połączenia tych głosek: sowa. Na-
           stępnie N. zawiesza zdjęcia przedstawiające: fokę, agrafkę, lody i agrest. Dzieci postępują
           jak poprzednio. N. wypowiada pierwsze głoski, a dzieci mówią słowo, które powstało. Na-
           stępnie N. zawiesza ostatni zestaw zdjęć. Dzieci nazywają pierwsze głoski i samodzielnie,
           wszystkie razem, dokonują syntezy głosek.
           • Karty pracy B+, cz. 1, s. 9.
           Polecenia:
           − Powiedz, jaką głoskę słyszysz na początku nazwy każdego zdjęcia. Połącz te głoski w słowa.
           Powiedz, jakie wypowiedzenie otrzymałeś.
            − Odszukaj w naklejkach serce. Naklej je obok półki oznaczonej wzorem    .
           Policz zabawki na każdej półce. Na pustej półce narysuj swoje ulubione zabawki.



        40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47