Page 132 - 882552_Super_Smyki_6-lat_B _cz_2_Metodyka_02-III-2021

Grudzień, tydzień 1 Co cieszy mikołaja?

N. dzieli dzieci na czteroosobowe zespoły i rysuje każdemu z nich planszę do klas (w zakre-
sie 8). Liczby tworzą kolumnę – oprócz 5, 6 (są obok siebie) i 8 (w kole na ostatnim polu).
Dzieci, po kolei, rzucają kamieniem na dane pole, doskakują do niego na jednej nodze,
zabierają kamień i wracają.
Warianty zabawy:
– dzieci skaczą na dwóch nogach, przeskakują z nogi na nogę,
– skacząc, dzieci skandują wybraną wyliczankę,
– na pola trzeba trafić w danej kolejności (np. po 4 trzeba trafić na 5).
• Na tropach – zabawa rozwijająca orientację w przestrzeni.
Kreda, kilka małych kamieni.
N. lub dziecko rysuje kredą trasę – pełną zakrętów i linii nachodzących na siebie. Na liniach
narysowanych kredą kładzie kilka małych kamieni. Na początku i na końcu trasy staje jedno
dziecko. Dziecko stojące na początku trasy jest tropicielem. Musi ono dojść do dziecka na
końcu trasy, zbierając kamienie i nie schodząc z linii narysowanej kredą. Dziecko znajdują-
ce się na końcu trasy przelicza kamienie, które zebrał tropiciel. Dzieci zamieniają się rolami.
W zabawie można ustalić kilka zasad:
− wyznaczyć ilość kamieni do zebrania,
− określić czas na przejście (mierzony przeliczaniem w zakresie 5, 10),
− wyznaczyć dokładną ilość kroków na zebranie kamieni,
− ustalić zasadę poruszania się (np. nie wolno się cofać po trasie).
• Krok w bok – zabawa rozwijająca koordynację słuchowo-ruchową.
N. organizuje zbiórkę, a następnie liczy do 10. Kiedy N. mówi: jeden, dwa, trzy, dziecko
wykonuje jeden krok w dowolnym kierunku. Gdy dzieci są już w rozsypce, N. zaczyna po-
dawać wskazówki: Zrób pięć kroków do przodu, zrób dwa kroki w prawo (podpowiedź – to
strona ręki, którą się witamy), zrób trzy kroki do tyłu. Dzieci poruszają się według wskazówek
N., ale nie mogą z nikim (lub z niczym) się zderzyć, np. jeżeli trzy kroki spowodują zderzenie
z innym dzieckiem, należy poczekać. W przypadku zderzenia dziecko wraca do N. Wygrywa
dziecko, które dojdzie najdalej.
Wskazówki: W zabawie określona jest liczba kroków, ale nie ich wielkość. Jeżeli dzieci nie
odkryją tej zasady same, można im ją podpowiedzieć.
III
• Echo – zabawa rozwijająca analizę słuchową.
N. dzieli dzieci na cztery grupy lub pięć grup, których członkowie siadają w małych kołach
na dywanie. N. tłumaczy dzieciom zjawisko echa. Dzieci będą powtarzać słowo wypowie-
dziane przez N. jak echo – każda grupa trochę ciszej niż poprzednia. Pierwsza grupa powta-
rza słowo niewiele ciszej niż N., ostatnia – tak cicho, że prawie go nie słychać.
N. podaje słowa z głoską e, a po ich powtórzeniu dzieci dokonują analizy słuchowej – przeli-
czają sylaby oraz głoski. N. może zachęcić dzieci, by same podawały przykładowe słowa. Grupy
mogą powtarzać słowa w kolejności zgodnej ze wskazówkami zegara lub według wskazania N.
• Co robi mikołaj? – zabawa ruchowa.
N. wybiera jedno dziecko i na ucho mówi mu, co robi mikołaj (powozi saniami, wchodzi
przez komin, skrada się do choinki, je ciasteczka lub pije mleko itp.). Dziecko pokazuje
czynność bez słów, w formie pantomimy. W zabawie można wykorzystać informacje z za-
jęć porannych, np. przedstawić czarownicę Befanę. Dzieci mogą same wymyślać tradycyj-
ne lub niezwykłe aktywności mikołaja. Gdy grupa odgadnie czynność wykonywaną przez
mikołaja, wszyscy ją powtarzają.
• Świąteczna skarpeta – wykonanie pracy plastycznej.
Wyprawka, karta C, cienkie wstążki, kredki, taśma klejąca.

130