Page 95 - 882552_Super_Smyki_6-lat_B _cz_2_Metodyka_02-III-2021
P. 95
Gdzie można spotkać Małą Niedźwiedzicę i Wielką Niedźwiedzicę? Listopad, tydzień 4
N. odczytuje pytanie tygodnia. Dzieci starają się na nie odpowiedzieć, patrząc na obrazek.
Wykonują polecenia zawarte na karcie pracy.
− Obejrzyj obrazek. Opowiedz, co on przedstawia.
− Odszukaj w naklejkach gwiazdozbiory. Czy wiesz, jak się nazywają te gwiazdozbiory? Naklej
odszukane w naklejkach gwiazdozbiory we właściwych miejscach na obrazku.
• Słuchanie opowiadania
W bazie Supersmyków nie ma piwnicy ani strychu, gdzie zwykle przechowuje się nieużywane
na co dzień przedmioty. Jest jednak wielkie pudło, pełne tajemniczych pamiątek przywiezio-
nych z podróży. Supersmyki rzadko do niego zaglądają, bo zwykle zajęte są swoimi sprawami.
Pewnego dnia Pola trochę się nudziła, więc postanowiła zajrzeć do pudła. Znalazła tam zielnik
z powklejanymi i opisanymi liśćmi drzew i krzewów, stare łyżwy nie do pary oraz przedmiot,
którego nie znała. Wyglądał trochę jak nieduża armata, a trochę przypominał aparat fotogra-
ficzny. „Może to jest luneta?” – pomyślała Pola. Zaciekawiona ustawiła urządzenie przy oknie
i przystawiła oko do otworu z okrągłym szkiełkiem.
– Ojej! Wszystko widzę w powiększeniu! – zawołała z zachwytem.
Szybko zrozumiała, że ten tajemniczy przedmiot znaleziony w skrzyni to teleskop, o którym
kiedyś słyszała. Postanowiła zabawić się w astronoma. Skierowała teleskop w stronę rozgwież-
dżonego nieba. Zauważyła, że gwiazdy układają się w różne kształty.
Następnego dnia poszła do biblioteki i wypożyczyła książkę pt. „Krajobraz nieba”. Od tej
pory co noc obserwowała gwiazdy, robiła rysunki i porównywała je z mapami gwiazdozbiorów
w książce. Była bardzo zdziwiona, gdy raz mogła podziwiać okrągły, błyszczący Księżyc, a in-
nym razem tylko jego część. „Kto zjadł połowę Księżyca?” – zastanawiała się.
– Poznaję Wielki Wóz – szepnęła do siebie Pola, jak zwykle wpatrzona w nocne niebo.
Z książki dowiedziała się też, że ludzie od wieków obserwują niebo i że każda planeta, mgła-
wica i gwiazdozbiór ma swoją nazwę. Najbardziej spodobały się jej nazwy: Wielki Pies, Mały
Pies, Mała Niedźwiedzica, gwiazdozbiory – Lwa i Łabędzia.
Kiedy Pola spoglądała w niebo, nagle usłyszała głosy swoich przyjaciół.
– Co robisz? Co to za dziwne urządzenie? – wypytywały.
– Przepraszam, że nic wam nie powiedziałam, ale najpierw sama chciałam się jak najwięcej
dowiedzieć o Kosmosie. Ten przyrząd to teleskop. Ma w środku specjalne zwierciadła i potrafi
przybliżać bardzo odległe obiekty, na przykład gwiazdy. Chcecie popatrzeć?
Supersmyki po kolei podchodziły do teleskopu.
– Widzę Księżyc! – zawołał Fifi.
– A ja chciałbym zobaczyć Słońce – stwierdził Olo.
– Żeby zobaczyć Słońce w ciągu dnia, na teleskop należy nałożyć specjalny filtr – wyjaśniła
Pola.
– Czy znacie legendę o gwiazdozbiorach? Podobno Wielka Niedźwiedzica i Mała Niedźwie-
dzica to ludzie, matka i syn zamienieni za karę w niedźwiedzie – powiedział Fifi.
– Ciekawa historia. A może Droga Mleczna to mleko rozlane przez astronautów? – zażar-
towała Mela.
Przed snem Pola rozmyślała o Kosmosie: „Może gdzieś jest gwiazdozbiór Supersmyków?
A może jakaś gwiazda nazywa się tak samo jak ja – Pola?”.
• Rozmowa na temat opowiadania.
N. zadaje dzieciom pytania:
− Co znalazła Pola w pudełku z pamiątkami?
− Do czego służy teleskop?
93