Page 37 - 883429_Kolorowe Karty metodyka A+ cz1
P. 37
Oto ja Wrzesień, tydzień 2
• Jak się dziś czujesz? – określanie nastroju.
Wachlarz emocji.
Dzieci siedzą w kręgu. Każde dziecko trzyma w ręku wachlarz emocji. Dzieci kolejno okre-
ślają swój nastrój i uzasadniają swój wybór.
• Chusteczka ze śmieszną miną – zabawa ruchowa na zasadach zabawy tradycyjnej.
Chusteczka.
Dzieci stoją w kole. N. wybiera jedno dziecko, któremu wręcza chusteczkę. N. śpiewa
piosenkę, dzieci w kole poruszają się w dowolną stronę, a dziecko z chusteczką spaceruje
po wewnętrznej stronie koła. Gdy wybrzmią ostatnie słowa piosenki, dzieci się zatrzymują.
Dziecko z chusteczką podchodzi do wylosowanej osoby, przyklęka na jedno kolano i robi
śmieszną minę, po czym wręcza tej osobie chusteczkę. Zabawa trwa dalej.
Mam chusteczkę haftowaną, co ma cztery rogi.
Kogo kocham, kogo lubię, rzucę mu pod nogi.
Tej nie kocham, tej nie lubię, tej nie pocałuję.
A chusteczkę haftowaną tobie podaruję.
• Zestaw zabaw ruchowych nr 2 – rozwijanie motoryki dużej.
Tamburyn, pojemnik, szarfy, bębenek,
• Szybka zbiórka – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci spacerują swobodnie po sali. N. gra na tamburynie. Podczas przerwy w grze dzieci
ustawiają się na wprost N. zgodnie z poleceniem, np. w rzędzie (jedno za drugim). Zabawę
powtarzamy kilka razy. Za każdym razem N. zmienia swoje miejsce.
• Sprzątamy – zabawa rozwijająca duże grupy mięśniowe.
Dzieci maszerują wolno, spokojnie, wykonują skłony w różnych kierunkach (liczą półgło-
sem zbierane śmieci). Na słowa N.: Wyrzuć śmieci! zatrzymują się, wznoszą prawą lub lewą
rękę i naśladują wrzucanie śmieci do kosza.
• Przełóż szarfę – zabawa rozwijająca zwinność.
Dzieci maszerują po kole. Każde z nich wyjmuje z pojemnika szarfę. N. gra na tamburynie,
a dzieci stają w rozsypce. Podczas przerwy w muzyce każde dziecko jak najszybciej prze-
kłada szarfę, zaczynając od głowy, i unosi ją na znak wykonanego zadania. Zabawę powta-
rzamy kilka razy. Na koniec, podczas marszu po kole, dzieci odkładają szarfy do pojemnika.
• Czy potrafisz? – zabawa bieżna.
Dzieci biegają w jednym kierunku. N. gra na bębenku. Podczas przerwy w grze dzieci za-
trzymują się i wykonują czynność, której nazwę podaje wcześniej wskazane przez N. dziec-
ko, np. skakanie, zakładanie butów, ścieranie kurzu.
• Pomóż mi – zabawa rozwijająca zmysł równowagi.
Dzieci dobierają się w pary. Jedno dziecko z pary zamyka oczy, drugie ostrożnie prowadzi
je za rękę po sali. Potem następuje zmiana ról.
II
Zajęcia 1. Słuchanie wiersza Barbary Szelągowskiej Samodzielny przedszkolak.
• To jestem ja – zabawa dydaktyczna.
Lusterko.
Dzieci siedzą w kręgu. N. podaje lusterko dzieciom, lusterko krąży po kole, a dzieci przy-
glądają się swoim odbiciom tak długo, jak tylko mają na to ochotę. Gdy wszystkie dzieci są
gotowe, N. bierze lusterko, przegląda się w nim i mówi, że zacznie mówić o sobie, a następ-
35