Page 43 - 883456_Kolorowe Karty metodyka B+ cz1

Oto ja Wrzesień, tydzień 2

Szymek rybki ma w akwarium. Ja i Kasia, Bartek, Szymek…
Razem z bratem je hoduje. Wszyscy się tak dobrze znamy!
Franek zna wszystkie planety Każdy lubi coś innego.
i teleskop swój buduje! Wszyscy jakieś hobby mamy!
• Rozmowa na temat wiersza.
N. zadaje dzieciom pytania:
− Co dziecko z wiersza robiło razem ze swoimi rodzicami, a co razem z dziadkami?
− Co potrafią dzieci z wiersza (Ania, Bartek, Kasia, Antek, Hania, Ola, Szymek, Franek)?
− Czy dzieci z wiersza się znały?
− Co to znaczy „mieć hobby”?
• Stań obok osoby, która… – zabawa rozwijająca spostrzegawczość.
Nagranie dowolnej muzyki.
Dzieci poruszają się po sali w rytmie muzyki. Podczas przerwy w jej odtwarzaniu wykonują
polecenia N., np.:
− Stań obok osoby, która ma taki sam kolor oczu jak ty.
− Stań obok osoby, która jest od ciebie wyższa.
− Stań obok osoby, która ma ubranie w podobnym kolorze jak ty.
− Stań obok osoby, która ma taką samą długość włosów jak ty.
• Wiaderka – wykonywanie poleceń według warunku.
Dwa wiaderka, przedmioty z sali.
N. dzieli dzieci na dwa zespoły, wybiera ich liderów i wręcza im wiaderka. N. wyjaśnia dzie-
ciom, że będą pracować w zespole. Lider będzie odpowiedzialny za wiaderko, a pozostałe
dzieci w zespole będą wykonywać polecenia według warunku podanego przez N. Wygry-
wa ten zespół, którego lider po wykonaniu zadania jako pierwszy podbiegnie do N. z wy-
pełnionym wiaderkiem. Przykładowe warunki:
− Napełnijcie wiaderka małymi klockami.
− Napełnijcie wiaderka niebieskimi zabawkami.
− Napełnijcie wiaderka czterema samochodami.
− Napełnijcie wiaderka dowolnymi zabawkami, ale w taki sposób, by zabawki znajdowały się
tylko na dnie wiaderka.
• Domino – zabawa ruchowo-naśladowcza.
Dzieci dobierają się w pary. Zadaniem jednego dziecka z pary będzie zaprezentowanie
dowolnego ruchu, np. obrotu na jednej nodze. Zadaniem jego partnera – odtworzenie
zaprezentowanego ruchu.
Zajęcia 2. Wyróżnianie głoski w nagłosie – wprowadzenie pojęcia głoska.
• Imię – zabawa tematyczna.
N. prosi dzieci, by zastanowiły się, w jaki sposób chcą powiedzieć swoje imię. Mogą to
zrobić np. klaszcząc, tupiąc, podskakując, wykonując pajacyki. Dzieci ustawiają się w kole.
N. stoi w środku koła. Kręcąc się dookoła, wskazuje dzieci, a one płynnie mówią swoje imio-
na, wykonując wybrane wcześniej ruchy.
• Głoska na początku – zabawa fonematyczna.
Obrazki, których nazwy rozpoczynają się samogłoskami.
N. układa na dywanie obrazki – nadrukiem do dołu. Dzieci odkrywają obrazki i mówią,
co one przedstawiają. Określają, co słychać na początku nazw tych obrazków. N. wyjaśnia

41