Page 61 - 883456_Kolorowe Karty metodyka B+ cz1

Oto ja Wrzesień, tydzień 2

− Karol bardzo chciał, by do przedszkola przyprowadziła go mama. Niestety, mama musiała
szybko jechać do pracy i do przedszkola przywiózł go tata. Karol od rana był smutny. (Chęt-
ne dziecko może pocieszyć je za pomocą rozmowy lub po prostu przytulić).
− Ula przyniosła do przedszkola najnowsze czasopismo, do którego była dołączona pacynka
z ulubionym bohaterem. Bardzo się nią chwali i nie chce brać udziału w zabawach, bo uwa-
ża, że zabawa pacynką jest najlepsza.
− Ola zepsuła zabawkę i nie chce się przyznać, że to ona.
− Maks chciał się bawić z dziećmi w bitwę. Dzieci wiedzą, że pani nie spodobałby się ten
pomysł, bo w takie zabawy w przedszkolu nie wolno się bawić. Nie zgadzają się na taką
zabawę. Maks jest wściekły.
• Kolorowe emocje – wykonanie pracy plastycznej.
Wyprawka, karta 1, nożyczki, kredki, klej
− Pokoloruj rysunki liści przedstawiających emocje na barwy jesieni.
− Nazwij emocje przedstawione na liściach i na twarzach dzieci.
− Wytnij liście i koła.
− Znajdź takie same emocje przedstawione na liściach i na twarzach dzieci. Przyklej liście na
odwrocie odpowiednich kół.
− W dwóch pustych kołach narysuj buzie z dwiema innymi emocjami niż podane
• Wyrzuć z siebie emocje – zabawa ruchowa.
Nagranie dowolnej melodii.
Dzieci poruszają się w rytmie muzyki po sali. Podczas przerwy w muzyce zatrzymują się,
zastanawiają się, co czują, i próbują wyrazić tę emocję za pomocą ciała, np. podskakują
radośnie do góry, tupią ze złości.
Zajęcia 2. Przeliczamy i układamy – gry matematyczne integrujące grupę.
• Hopsa – zabawa ruchowa rozwijająca umiejętność przeliczania.
Dzieci ustawiają się na końcu sali w szeregu, w jednej linii. N. wyjaśnia reguły zabawy. Dzie-
ci przeliczają klaśnięcia N. i powtarzają je, jednocześnie podskakując i przemieszczając się
w jego stronę. N. przypomina, że w tej zabawie nie chodzi o szybkość, lecz o dokładność
w liczeniu. Gdy wszystkie dzieci skończą się przemieszczać, N. pyta je, dlaczego nie wszyst-
kie do niego dotarły (ktoś mógł źle policzyć, ktoś robił większe skoki).
Jeśli w sali nie ma na tyle miejsca, by dzieci mogły swobodnie poruszać się na jednej linii,
N. dzieli je na grupy.
• Architekci – gra w parach, rozwijająca spostrzegawczość.
Klocki, kartki formatu A4, mazaki, szarfy w kolorach niebieskim i żółtym.
Dzieci dobierają się w pary. N. rozdaje im szarfy (w każdej parze muszą znajdować się szarfy
w dwóch kolorach). N. prosi, by dzieci oznaczone niebieskim kolorem usiadły w kręgu na
dywanie i przez chwilę pobawiły się w zabawę tradycyjną, np. Na dywanie siedzi jeż… Dzie-
ci oznaczone żółtymi szarfami siadają przy stolikach. Ich zadaniem jest zaprojektowanie
na kartkach budowli składających się z kilku klocków. Dzieci układają klocki na kartkach
i odrysowują mazakiem budowle. Po zakończeniu rysowania biorą swoje kartki i wręczają
je osobom z pary. Dzieci oznaczone niebieskimi szarfami mają za zadanie odtworzyć bu-
dowle z klocków na kartkach w wyrysowanym przez partnerów obszarze. Kolor użytych
klocków nie ma znaczenia. Po zakończeniu tego zadania dzieci ponownie łączą się w pary
i sprawdzają poprawność jego wykonania. W kolejnej rundzie następuje zmiana – tym ra-
zem budowlę projektują dzieci oznaczone szarfami w kolorze niebieskim. Zadaniem ich
partnerów będzie odtworzenie tych budowli na kartkach.

59