Page 68 - 883456_Kolorowe Karty metodyka B+ cz1

Wrzesień, tydzień 3 Moja droga do przedszkola

N. dzieli dzieci na trzy grupy: motocyklistów, rowerzystów i kierowców. Ustawia je w trzech
dowolnych miejscach sali. Gdy N. pokaże zielone koło i zdjęcie przedstawiające motor – po
dywanie biegają motocykliści naśladujący jazdę na motorze. N. pokazuje czerwone koło
i zatrzymuje ich – motocykliści wracają na swoje miejsce. Gdy to zrobią, N. pokazuje kolej-
ne zdjęcia pojazdów.
Zajęcia 2. Sygnalizatory mają kolory! – zabawy dydaktyczne.
• Ruch na drodze – rozwijanie mowy.
Zdjęcie przedstawiające skrzyżowanie z sygnalizatorem świetlnym.
N. prezentuje dzieciom zdjęcie przedstawiające skrzyżowanie z sygnalizatorem świetlnym.
Dzieci kolejno wypowiadają się na jego temat. Liczą słowa w swoich wypowiedzeniach.
• Sygnalizator – rozwijanie sprawności manualnej.
Koło w kolorze zielonym i czerwonym (dla każdego dziecka), kartka formatu A4 z bloku
technicznego, klej, patyczek po lodach.
N. rozdaje każdemu dziecku dwa koła w kolorach zielonym i czerwonym, kartkę formatu
A4 z papieru technicznego, klej i patyczek po lodach. Dzieci składają kartki na cztery równe
części wzdłuż krótszej krawędzi. Na jednej ze ścian przyklejają koła w taki sposób, w jaki
są umieszczone na sygnalizatorze świetnym (koło czerwone u góry, koło zielone na dole).
Następnie mocują patyczek po lodach do jednej ze ścian za pomocą kleju.
N. pomaga dzieciom w zagięciu kartki.
• Słuchanie wiersza Martyny Marzec Uliczny gwar.
W mieście gwar i pełno samochodów,
musisz być ostrożny –
nic nie może cię rozproszyć.
Bardzo ważna jest zasada,
którą dobrze znasz –
przez ulicę przechodź
w miejscach do tego wskazanych.
Te miejsca ci wskazują
pasy i sygnalizatory.
Ważne, abyś był pod opieką dorosłej osoby.
Czerwone światło woła: STOP!
Musisz cierpliwie czekać.
Gdy zielone światło się zapali,
przechodź. Nie ma co zwlekać!
• Rozmowa na temat wiersza.
− Jakie światło musi być na sygnalizatorze, abyśmy mogli przejść przez pasy?
− Czy w każdym miejscu możemy przejść na drugą stronę jezdni?
− Dlaczego przestrzeganie tych zasad jest tak bardzo ważne?
• Nauka na pamięć czterech ostatnich wersów wiersza.
Zabawy na świeżym powietrzu
• Kto potrafi tak jak ja? – zabawa zręcznościowa.
Dzieci stoją w rozsypce. N. prezentuje dowolne ruchy. Zadaniem dzieci jest naśladowanie
ich. N. za każdym razem mówi: Kto potrafi tak jak ja…, np. dotknąć lewą ręką prawego łokcia,
dotknąć prawą ręką lewego ucha, stanąć na jednej nodze?

66