Page 17 - 881908_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_2
P. 17

•  Marsz parami po obwodzie koła – Parada górników.
                                              II
           Wagoniki z węglem – ćwiczenia w liczeniu.
           • Słuchanie wiersza Tadeusza Kubiaka W kopalni.
           Górnik świdrem węgiel kruszy,           Jutro węgla bryły czarne
           z latarenki światło spływa.             kolejarze w świat powiozą.
           Już wagonik z węglem ruszył,            A pojutrze – piece wasze
           winda w górę go porywa.                 będą grzały, na złość mrozom.

           • Rozmowa na temat wiersza.
           Tablica demonstracyjna nr 22.
           − Co robią górnicy? (N. pokazuje
           zdjęcie).
           − Do czego ładują węgiel, żeby go
           wywieźć na powierzchnię? (N. po-
           kazuje zdjęcie).
           − Do czego jest potrzebny węgiel?
           − Po czym możemy poznać, że w da-
           nym miejscu jest kopalnia? (N. po-
           kazuje zdjęcie).
           − Czy górnicy mają swoje święto?
           (N. wyjaśnia i pokazuje zdjęcie).
           • Zabawa Liczymy wagoniki.     22
                                          22
           Sylwety wagoników z węglem.
           N. umieszcza na tablicy sylwetę wagonika z węglem. Pyta dzieci:
           − Ile wagoników jest na tablicy? Pokażcie na palcach.
           Potem N. dokłada sylwetę drugiego wagonika, mówiąc, że kolejarze dostawili drugi wago-
           nik, i pokazując pierwszy (mówi: pierwszy) i drugi (mówi: drugi).
           Pyta dzieci:
           − Ile jest teraz wagoników? Pokażcie na palcach.
           − Czym różnią się wagoniki? (Pierwszy jest czarny, a drugi – czerwony). Potem dokłada na-
           stępny wagonik (sylwetę). Pyta dzieci:
           − Ile wagoników jest teraz? Pokażcie na palcach.
           − Czym różnią się wagoniki? (Ostatni jest większy, pierwszy – czarny, a drugi – czerwony).
           • Zabawa ruchowa Pełne wagoniki i puste wagoniki (przewodnik, cz. 2, s. 8).
           Zabawy na świeżym powietrzu
           • Zabawy woreczkami.
           Woreczki, tamburyn.
           Dzieci spacerują po wyznaczonym terenie. Potrząsają trzymanymi w rękach woreczkami –
           próbują to robić zgodnie z rytmem wystukiwanym przez N. na tamburynie. Przerwa w grze
           to sygnał do rzucenia woreczka na ziemię, w pobliżu nóg. Ponowne dźwięki tamburynu to
           sygnał do podniesienia woreczka i marszu z nim po wyznaczonym terenie (oraz w miarę
           rytmicznego potrząsania).
           • Zabawa ruchowa Przykucanie i szybkie wstawanie.
           Tamburyn.
           Dzieci biegają po wyznaczonym terenie. N. gra na tamburynie. Podczas przerwy w grze
           dzieci przykucają. Gdy N. znowu zaczyna grać, dzieci szybko wstają i biegają po wyznaczo-
           nym terenie.

                                                                                   17
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22