Page 23 - 881908_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_2

Rozwijane kompetencje kluczowe:
− w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
− osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
− w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Środki dydaktyczne: opowiadanie Hanny Zdzitowieckiej Gawronek poznaje zimę, rymowan-
ka Płatki śniegu, obręcze, różne obrazki, nagranie marszowej muzyki, małe lusterka, obrazki
przedstawiające różne elementy pogody, chusta animacyjna, tablica demonstracyjna nr 31,
wyprawka, karta 13, kredki.
Przebieg dnia
I
• Zabawa dydaktyczna Zimowa pogoda.
Obrazki przedstawiające elementy pogody.
N. odsłania obrazki przedstawiające różne elementy pogody. Dzieci nazywają obrazki, np.:
padający deszcz, padający śnieg, słońce, słońce zakryte częściowo chmurą, burza, wiejący
wiatr. Wskazują te, które przedstawiają pogodę, jaka jest w tym dniu.
• Zabawa ruchowa rozwijająca duże grupy mięśniowe Bawimy się śnieżkami.
Dzieci naśladują podnoszenie śniegu, lepienie śnieżek, rzucanie nimi: raz jedną ręką, raz drugą.
II
Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiej Gawronek poznaje zimę.
• Zabawy z wykorzystaniem rymowanki Płatki śniegu.
Dzieci rytmicznie powtarzają słowa razem z N., łącząc mowę z klaskaniem, uderzaniem
o uda, naśladowaniem ruchem palców padającego śniegu. Powtarzają tekst cicho i głośno,
ze wzrastającym i z malejącym natężeniem głosu, zgodnie ze wskazaniem dłoni N. (dłonie
się rozchodzą – coraz głośniej, schodzą się – coraz ciszej).

Dzieci stoją w kole:
Zima, zima, jest wesoło, klaszczą w dłonie,
tańczą płatki śniegu w koło. wyciągają ręce do góry, szybko poruszają
dłońmi w jedną i w drugą stronę,
Płatki śniegu w krąg wirują, obracają się wokół własnej osi,
dzieciom sanki obiecują. kłaniają się.

• Słuchanie opowiadania.

Młody gawronek źle spał tej nocy. Ze snu budziło go dotkliwe zimno. Najwięcej marzły mu nogi.
Stawał to na jednej, to na drugiej, wreszcie nastroszył wszystkie pióra tak, że zasłoniły mu nawet
palce. To trochę pomogło. Teraz chłód już mu mniej dokuczał i resztę nocy przespał jako tako.
Kiedy się zbudził, zobaczył, że wszyscy jego towarzysze podobnie nastroszyli czarne, lśniące
pióra, chcąc utrzymać jak najwięcej ciepła. Pióra zastępowały im puszystą kołderkę.
– Dlaczego tak zimno? – spytał Gawronek sąsiada.
– Bo zima już nadchodzi – odpowiedział stary, doświadczony gawron.
– Zima? – zdziwił się Gawronek. – Co to jest zima?
– Sam się przekonasz, gdy zmarzniesz przy poszukiwaniu żeru zasypanego śniegiem.
– A co to jest śnieg?
– Kwarrr!...
Stary gawron zakrakał z politowaniem i poderwał się do lotu. Całe stado uniosło się w górę
i zatoczyło kilka kręgów.

23