Page 24 - 881908_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_2
P. 24

Młodemu gawronowi zachciało się pić. Skierował się więc do pobliskiego stawku na polu.
            Woda w stawie była dziwnie spokojna. Nie marszczyły jej nawet najdrobniejsze fale. Gawronek
            pochylił dziób, chcąc nabrać wody, stuknął nim o coś twardego. Zdziwiony, przekrzywił głowę
            – raz w prawo, raz w lewo, spojrzał raz jednym, raz drugim okiem i znowu spróbował zaczerp-
            nąć kilka kropli. Dziób znowu stuknął o dziwną, przezroczystą powierzchnię.
              – Kwarrr! – zawołał gawronek. – Co to jest? Czyżby woda stwardniała?
              Ostrożnie postawił jedną nóżkę na wodzie. Nie rozprysnęła się na boki, i nóżka była sucha.
            Postawił drugą nogę i – o dziwo! – stanął na powierzchni wody. Przez tę twardą wodę widział
            w głębi falujące z lekka rośliny wodne. Wyglądało, jakby tam woda była taka sama jak dawniej.
              Coraz bardziej zdziwiony postąpił kilka kroków ku środkowi stawu. Przed sobą zobaczył mały
            otwór w tej twardej wodzie.
              – Nareszcie – ucieszył się i połknął kilka kropli. – Kwarrr… jaka zimna! – wstrząsnął się.
              – Kwarrr… – odezwał się tuż za nim stary gawron. – Co to, jeszcze niecały staw zamarzł?
              –  Zamarzł? Nie rozumiem, co mówisz… Ale może mi wytłumaczysz, co się stało z wodą
            w naszym stawie? Wczoraj była zupełnie mokra i nie można było jej dotknąć, żeby nóg nie za-
            moczyć, a dziś chodzę po niej jak po brzegu, tylko że bardzo ziębi w nogi.
              – Widzisz – zakrakał stary gawron. – To właśnie zima nadchodzi. To ona zmieniła wodę w sta-
            wie w twardy i zimny lód.


            • Rozmowa na temat opowiadania.
            Tablica demonstracyjna nr 31.
             − Jak spędził noc młody gawron?
             − Dlaczego nie mógł się napić
            wody?
             − Po czym stary gawron poznał, że
            to już zima?
            • Zabawa Co kojarzy się z zimą?
            Obręcze,  obrazki,  nagranie  mar-
            szowej muzyki.
            N. rozkłada  na dywanie  obręcze.
            Umieszcza w  nich  różne obrazki.
            Dzieci  spacerują przy dźwiękach   31 31
            marszowej muzyki i oglądają ob-
            razki. Podczas przerwy w grze siadają wokół obręczy, w których znajdują się obrazki ko-
            jarzące im się z zimą, np.: bałwan, sanki, choinka. Podczas powtórzeń zabawy N. zmienia
            obrazki w obręczach.
            • Zabawa ruchowa o charakterze integracyjnym Bałwanek do bałwanka.
            Dzieci dobierają się parami. Wykonują polecenia N., np. Bałwanki podają sobie ręce. Dotyka-
            ją się stopami. Dotykają się plecami. Na hasło: Bałwanek do bałwanka – zmieniają partnerów.

            Zabawy na świeżym powietrzu
            • Zabawa z zastosowaniem chusty animacyjnej Świeci słońce – pada śnieg.
            Chusta animacyjna.
            Dzieci stoją w kole i trzymają za brzegi chustę animacyjną. Na hasło N.: Świeci słońce, wa-
            chlują chustą. Na hasło: Pada śnieg – chowają się pod chustą.
            • Zabawa ze śpiewem Stary niedźwiedź (melodia popularna).
            Dzieci stoją w kole. W środku koła jest jedno dziecko – niedźwiedź – które w przysiadzie
            naśladuje śpiącego niedźwiedzia. Pozostałe dzieci kręcą się wokół niedźwiedzia i śpiewają
            piosenkę.
          24
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29