Page 80 - 881909_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_3

Dzieci za N.:
I. Bocianie, bocianie, biegną drobnymi krokami, rękami naśladują ruchy
skrzydeł,
przybyłeś dziś do nas,
witają cię dzieci
i łąka zielona.

II. Dostojne twe nogi maszerują, unosząc kolana, ręce kładą na biodrach,
stąpają po trawie,
czarno-białe pióra
w słońcu lśnią ciekawie.
III. Tak jak ty wysoko zwracają się do środka koła, maszerują w miejscu, ręce
mają wyciągnięte w przód, naśladują klekot bociana.
nogi podnosimy,
kle, kle, zaśpiewamy
z tobą, boćku miły.
II
Słuchanie wiersza Wandy Chotomskiej Ślimak (z wykorzystaniem sylwety ślimaka
i ilustracji).
• Zabawa ruchowo-naśladowcza Wolno jak ślimak.
Dzieci siedzą z wyprostowanymi nogami. Powoli, naprzemiennie przesuwają nogi po podłodze,
wolno przesuwając się do przodu i do tyłu.
• Zabawa artykulacyjna Muszla ślimaka.
Rysunki przedstawiające muszlę ślimaka.
Dzieci prowadzą palec wskazujący po rysunku przedstawiającym muszlę ślimaka, wyma-
wiając głoskę ś – cicho i głośno: śśśś. Potem rysują palcem po rysunku muszli, powtarzając
rymowankę: Ślimak, ślimak, wystaw rogi; rysują drugi raz i powtarzają: Dam ci sera na piero-
gi. Dobierają się parami i kolejno rysują sobie na plecach muszlę, powtarzając najpierw
głoskę ś, a następnie rymowankę.
• Słuchanie wiersza.
N. recytuje wiersz i pokazuje odpowiednie ilustracje.
Sylweta ślimaka, ilustracje do wiersza.

− Ślimak, ślimak, pokaż rogi,
w twoim domku brak podłogi.
Chodź ze mną.
Myszka ma podłogę w norze, (Ślimak zagląda do myszki siedzącej
razem z nią zamieszkać możesz. w norze).
– Ojejej, jak tu ciemno!
– Ślimak, ślimak, pokaż rogi,
domek taki masz ubogi.
Zamek ci z piasku postawię. (Zamek z piasku).
– Wolę chodzić po trawie!
– Ślimak, ślimak, pokaż rogi,
bóbr cię prosi w swoje progi.
Bóbr mieszkanie ma dobre. (Bóbr na stercie gałęzi nad rzeką).
– Nie będę mieszkał z bobrem!
– Ślimak, ślimak, rogi pokaż,
na gałęzi skrzeczy sroka.
80