Page 132 - 882518_OS lifting BB+ cz4
P. 132
dziećmi Matki Ziemi. Tak więc zwierzęta i ludzie, i Matka Ziemia – to jedna wielka rodzina. I bawią
się tu delfiny. I śpiewają ptaki. I tańczą gazele. I żyją ludzie.
W najgłębszej aksamitnej czerni wszechświata krąży rodzina Matki Ziemi. I zwierzęta pa-
miętają. One pamiętają Matkę Ziemię z czasów, zanim pojawili się na niej ludzie.
Pamiętają czas, gdy lasy były gęste, bujne i zielone. Gdy oceany i rzeki, i jeziora były przejrzyste
i krystalicznie czyste. Gdy niebo było jasne i tak błękitne.
Zwierzęta pamiętają też chwile, kiedy ujrzały pierwszych ludzi.
Na początku zaledwie kilku. Ale potem coraz więcej i więcej, aż ludzie rozeszli się po całej
Matce Ziemi.
Mimo to nadal zwierząt było więcej niż ludzi. I ludzie dzielili się Matką Ziemią ze zwierzętami.
Jeszcze pamiętali, że zwierzęta są ich siostrami i braćmi.
Jeszcze pamiętali, że stanowią cząstkę jednej wielkiej rodziny. I zwierzęta, i ludzie – to oczy
i uszy, i serce Matki Ziemi. Więc kiedy bawiły się delfiny, bawiła się Matka Ziemia. Kiedy śpiewały
ptaki, Matka Ziemia śpiewała. Kiedy tańczyły gazele, Matka Ziemia tańczyła. A kiedy ludzie
kochali, kochała i Matka Ziemia.
Mijały lata, rodzili się ludzie. Coraz więcej i więcej, i więcej. Aż wreszcie ludzi było więcej niż
zwierząt. I ludzie zapomnieli. Zapomnieli dzielić się ze zwierzętami ziemią i wodą, i niebem Matki
Ziemi. Zapomnieli, że zwierzęta to ich siostry i bracia. Zapomnieli, że wszyscy są cząstką jednej
wielkiej rodziny Matki Ziemi. Ludzie zapomnieli. Ale zwierzęta pamiętały. Wiedziały, że kiedyś
będą musiały ludziom o tym przypomnieć.
I teraz każdego dnia nasze siostry i bracia przypominają. Bo kiedy bawią się delfiny, ludzie
pamiętają. Kiedy śpiewają ptaki, także pamiętają. Kiedy tańczą gazele, także pamiętają.
A kiedy ludzie będą pamiętać, będą też kochać.
• Rozmowa na temat opowiadania.
Wypowiedzi dzieci na temat wyglądu Ziemi, jej mieszkańców, ich postępowania.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Start rakiety.
Tamburyn.
N. odlicza: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0. Podczas odliczania dzieci rytmicznie klaszczą w dłonie
z narastającą prędkością, następnie, na wysokości brzucha, rysują spiralę (maszyny zaczynają
pracować), wydając dźwięk: Bzz (rakieta startuje). Sstaaart – rytmicznie uderzają dłońmi
o uda, rakieta wystartowała – wyskakują w górę, wymachują ramionami do góry, wydają
okrzyk: Hurra! Lot rakiety – dzieci poruszają się po sali przy dźwiękach tamburynu, przerwa
w muzyce oznacza lądowanie.
• Słuchanie piosenki Ziemia – zielona wyspa (sł. Halina Cenarska, muz. Andrzej Nowak).
Odtwarzacz CD, nagranie piosenki Ziemia – zielona wyspa.
130