Page 132 - 882518_OS lifting BB+ cz4
P. 132

dziećmi Matki Ziemi. Tak więc zwierzęta i ludzie, i Matka Ziemia – to jedna wielka rodzina. I bawią
            się tu delfiny. I śpiewają ptaki. I tańczą gazele. I żyją ludzie.
               W najgłębszej aksamitnej czerni wszechświata krąży rodzina Matki Ziemi. I zwierzęta pa-
            miętają. One pamiętają Matkę Ziemię z czasów, zanim pojawili się na niej ludzie.
               Pamiętają czas, gdy lasy były gęste, bujne i zielone. Gdy oceany i rzeki, i jeziora były przejrzyste
            i krystalicznie czyste. Gdy niebo było jasne i tak błękitne.
               Zwierzęta pamiętają też chwile, kiedy ujrzały pierwszych ludzi.
               Na początku zaledwie kilku. Ale potem coraz więcej i więcej, aż ludzie rozeszli się po całej
            Matce Ziemi.
               Mimo to nadal zwierząt było więcej niż ludzi. I ludzie dzielili się Matką Ziemią ze zwierzętami.
            Jeszcze pamiętali, że zwierzęta są ich siostrami i braćmi.
               Jeszcze pamiętali, że stanowią cząstkę jednej wielkiej rodziny. I zwierzęta, i ludzie – to oczy
            i uszy, i serce Matki Ziemi. Więc kiedy bawiły się delfiny, bawiła się Matka Ziemia. Kiedy śpiewały
            ptaki, Matka Ziemia śpiewała. Kiedy tańczyły gazele, Matka Ziemia tańczyła. A kiedy ludzie
            kochali, kochała i Matka Ziemia.
               Mijały lata, rodzili się ludzie. Coraz więcej i więcej, i więcej. Aż wreszcie ludzi było więcej niż
            zwierząt. I ludzie zapomnieli. Zapomnieli dzielić się ze zwierzętami ziemią i wodą, i niebem Matki
            Ziemi. Zapomnieli, że zwierzęta to ich siostry i bracia. Zapomnieli, że wszyscy są cząstką jednej
            wielkiej rodziny Matki Ziemi. Ludzie zapomnieli. Ale zwierzęta pamiętały. Wiedziały, że kiedyś
            będą musiały ludziom o tym przypomnieć.
               I teraz każdego dnia nasze siostry i bracia przypominają. Bo kiedy bawią się delfiny, ludzie
            pamiętają. Kiedy śpiewają ptaki, także pamiętają. Kiedy tańczą gazele, także pamiętają.
               A kiedy ludzie będą pamiętać, będą też kochać.
          •  Rozmowa na temat opowiadania.
            Wypowiedzi dzieci na temat wyglądu Ziemi, jej mieszkańców, ich postępowania.
            • Zabawa orientacyjno-porządkowa Start rakiety.
            Tamburyn.
            N. odlicza: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0. Podczas odliczania dzieci rytmicznie klaszczą w dłonie
            z narastającą prędkością, następnie, na wysokości brzucha, rysują spiralę (maszyny zaczynają
            pracować), wydając dźwięk: Bzz (rakieta startuje). Sstaaart – rytmicznie uderzają dłońmi
            o uda, rakieta wystartowała – wyskakują w górę, wymachują ramionami do góry, wydają
            okrzyk: Hurra! Lot rakiety – dzieci poruszają się po sali przy dźwiękach tamburynu, przerwa
            w muzyce oznacza lądowanie.
            • Słuchanie piosenki Ziemia – zielona wyspa (sł. Halina Cenarska, muz. Andrzej Nowak).
            Odtwarzacz CD, nagranie piosenki Ziemia – zielona wyspa.




















          130
   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137