Page 156 - 882928_ATC_MET_Kl-1_Cz-1

wewnątrz pudełka. Następnie N. otwiera pudełko, prezentuje jego zawartość. Do zgro-
madzonych rzeczy dokłada jeszcze saszetkę lub puszkę z kocią karmą (dostępna jest też
specjalna karma dla jeży) i pojemnik z wodą. Informuje U., że gdyby to zwierzę nas od-
wiedziło i chcielibyśmy je czymś poczęstować, to byłby najlepszy zestaw. N. odczytuje
zagadkę (by pomóc U. odgadnąć, o jakim zwierzęciu będą rozmawiać, lub potwierdzić ich
przewidywania) i prezentuje maskotkę lub zdjęcie jeża.
− Spaceruję nocną porą, kolce mam na grzbiecie. Dzisiaj o mnie duuuużo się dowiecie!
9. Prezentowanie ciekawostek o jeżu, przygotowanych przez chętne dzieci w domu –
zapoznanie z celami w języku ucznia.
N. przedstawia U. cele w języku ucznia.
− Powiem kilka ciekawostek dotyczących jeża.
− Będę mówić głośno i wyraźnie.
− Będę wypowiadać się zdaniami.
Chętni U. prezentują przygotowane przez siebie w domu ciekawostki na temat jeża.
10. Rozmowa na temat wysłuchanego tekstu Agaty Widzowskiej Pod pierzynką z liści.
P.Z., cz. 1, s. 50–51.
• Uważne słuchanie tekstu czytanego przez N.
• Odpowiadanie na pytania do wysłuchanego tekstu.
− O czym Antek opowiadał Natalce? Co robił chłopiec poprzedniego dnia? Co postanowił zro-
bić? Dlaczego warto zostawić kopce z liści w parku i w ogrodzie?
− Jak można zbudować dom dla jeża? (N. może pokazać U. filmik, wyszukany w zasobach
YouTub’a pokazujący, jak można zbudować domek dla jeża).
− Co jeszcze można zrobić dla zwierząt, gdy nadchodzi jesień?
− Na podstawie zdjęć powiedz, jak mogą wyglądać domki dla jeży. Czym się one różnią?
− Dlaczego zaprojektowano taki znak drogowy?
− Jak myślisz, gdzie można go zobaczyć?
• Odczytanie ciekawostki dotyczącej jeży.
• Przekazanie U. kilogramowego odważnika lub przedmiotu, by sprawdzili, jak ciężki jest
dorosły jeż.
11. Gromadzenie informacji o jeżu. P.Z., cz. 1, s. 52–53.
• Rozmowa na temat jeży – na podstawie zdjęć i informacji przedstawionych przez N.
Jeże są zwierzętami prowadzącymi nocny tryb życia. Można je spotkać zarówno w lasach,
w parkach, jak również na działkach, w sadach czy ogrodach. Często żyją blisko ludzi. Nie-
stety, dużym zagrożeniem są dla nich ruchliwe drogi. W miejscach występowania jeży po-
jawiają się znaki ostrzegające kierowców, by zachowali szczególną ostrożność. Kolejnym
zagrożeniem dla jeży mogą być biegające bez smyczy psy, które, próbując się z nimi ba-
wić, mogą im zrobić krzywdę. Jeże potrafią pływać, wspinać się. Gdy czują się zagrożone,
zwijają się w kolczasty kłębek. Nie należy ich dotykać ani płoszyć. Przestraszone – mogą
być niebezpieczne. Jeże mają bardzo ostre zęby, więc mogą ugryźć. Są to mięsożercy
i doskonali myśliwi. Jedzą: ptasie jaja, dżdżownice, owady, ropuchy, gąsienice, małe ssaki
– gryzonie, węże, w tym żmije, na których jad są odporne, ślimaki. Jeże są przyjaciółmi
ogrodników, ponieważ zjadają szkodniki. Młode jeże po urodzeniu mają miękkie kolce,
nie są jeszcze porośnięte futrem, żywią się mlekiem matki i ogrzewają jej ciepłem. Jeż
jest dzikim zwierzęciem. Nie należy go dotykać ani zabierać do domu. Jeśli chcemy mu
pomóc, można zbudować dla niego zimowy domek lub wystawić czystą wodę do picia,
gdy gości w naszym ogrodzie. Mleko nie jest dla niego zdrowe.
− Opowiedz o jeżu na podstawie zdjęć.

154