Page 88 - 890807_GwK_scenariusze_KL-3_cz1_2019_promo
P. 88

4.  N. przeprowadza dokładną analizę tekstu informacyjnego, wyjaśnia wszystkie wątpliwości uczniów.
          5.  Ćwiczenia z kompasami. Uczniowie powinni mieć przygotowaną odpowiednią liczbę kompasów
            (jeden na dwoje–czworo dzieci).
            •  N. może odwołać się do zajęć z pierwszego tygodnia września (scenariusz 4) i wcześniejszych
               doświadczeń dzieci z kompasem.
            •  Uczniowie ustawiają kompas, odczytują jego wskazania, przypominają sobie główne i pośrednie
               kierunki świata.
            •  Na zawieszonej w klasie mapie świata wybrani uczniowie wskazują i nazywają kierunki główne
               i pośrednie.
            •  Wykonanie własnych kompasów według instrukcji – s. 72, 73 (P. 1).
            •  Porównywanie wskazań kompasów własnych i fabrycznych.
            •  Nazywanie kierunków położenia różnych przedmiotów w klasie.
          6.  Dodawanie liczb dwucyfrowych bez przekraczania progu dziesiątkowego.
            •  Dwoje uczniów staje na środku klasy i trzyma w ręku patyczki (połączone w dziesiątki i luzem
               pojedyncze) tworzące liczby 43 (jedna osoba) i 35 (druga osoba).
            •  Wybrany uczeń czyta o sposobie dodawania Kuby – z. 2, s. 39 (PM. 1).
            •  Uczniowie, którzy trzymają patyczki, łączą je tym sposobem i podają wynik dodawania.
            •  Podobnie odczytany i zaprezentowany na patyczkach zostaje sposób Olgi – s. 40 (PM. 1).
          7.  Samodzielne wykonanie przez uczniów zadań z dodawaniem liczb – z. 1, s. 39 oraz z. 3, s. 40 (PM. 1).
          8.  Ćwiczenie „Czuję grawitację”.
            •  N. przypomina, czym jest grawitacja i zestawia ją z przyciąganiem magnetycznym Ziemi.
            •  Przeprowadzenie krótkiego doświadczenia z przyciąganiem ziemskim – N. upuszcza na ziemię
               różne przedmioty (np. piłkę, kamień, piórko, liść), a uczniowie zauważają różnice w szybkości
               opadania. N. wyjaśnia, że prędkość opadania nie zależy od masy ciała (w próżni wszystko opada
               tak samo), ale od oporu powietrza.
            •  Wszyscy uczniowie znajdują dla siebie miejsce w klasie i kładą się wygodnie, prosto, plecami na
               podłodze.
            •  N. prosi dzieci o zamknięcie oczu i wykonywanie poleceń:
               Leżysz, nie poruszasz się, wszystkie części twojego ciała wygodnie opierają się na podłodze. Poczuj,
               jak ciężka jest twoja głowa, jak mocno opiera się na podłodze, Ziemia tak bardzo przyciąga ją do sie-
               bie, że nie można jej oderwać od podłoża. Poczuj, jaką dużą powierzchnią przylegają do podłogi twoje
               plecy, jak mocno są przyciągane do podłogi, a gdy próbujesz je oderwać od podłoża, one natychmiast
               opadają, jakby je coś bardzo mocno ciągnęło. Poczuj i sprawdź, że tak samo dzieje się z twoimi rękami
               i nogami, poczuj, jak dużo one ważą, jak je również coś mocno przyciąga. Poczuj tę siłę…
               Ćwiczenie można kontynuować do momentu, gdy dzieci wyraźnie są w nie zaangażowane. Na
               koniec wszyscy siadają w kręgu i dzielą się swoimi wrażeniami, odczuciami z ćwiczenia, tym, co
               je zaskoczyło, co było trudne, miłe itp.
          9.  Samodzielne wykonanie obliczeń i zapisanie działań w zeszycie – z. 1, s. 44 (M. 1).
        10.  Wspólne obliczanie i uzupełnianie pól w diagramie zgodnie z podanymi wskazówkami – z. 2, s. 44
            (M. 1).
        11.  Zabawy i doświadczenia z magnesami.
            •  N. dzieli uczniów na cztery grupy i wskazuje im tekst instrukcji – ćw. 1, s. 49–51 (Ćw. 1).
               Grupa I – Zbieracz igieł
               Grupa II – Podwodny magnes
               Grupa III – Ukryte siły
               Grupa IV – ćw. 3, s. 51




                                                        86
   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93