Page 31 - 882469_Supersmyki metodyka cz1 B 5-latek
P. 31

Co słychać w przedszkolu?                                  Wrzesień, tydzień 1


            i pozabierał przedmioty z różnych przedszkolnych pomieszczeń. By wróciły na własne miejsca,
            musimy odgadnąć, skąd pochodzą. Wybierane przez N. dzieci kolejno losują przedmioty,
            nazywają je i zgadują, z którego pomieszczenia mogą pochodzić. N. nie potwierdza ani nie
            zaprzecza. Jeśli usłyszana odpowiedź zdecydowanie odbiega od realnej lokalizacji przed-
            miotu, N. może dopytać inne dziecko: A ty jak uważasz, Tomku? A co uważa na ten temat
            Kasia?
            • Dlaczego ręcznik to nie nożnik? – zabawa słowotwórcza.
            Poduszka, ręcznik, pokrywka.
            Dzieci dzielą się na trzy grupy. Każda grupa otrzymuje jeden przedmiot. N. zadaje zagadkę:
             − Dlaczego ręcznik nazywa się ręcznikiem, a nie na przykład nożnikiem albo plecnikiem?
             − Dlaczego poduszka nazywa się poduszką, a nie na przykład naduszką albo podrączką?
             − Dlaczego pokrywka nazywa się pokrywką, a nie na przykład przedkrywką albo ukrywką?
            Dzieci przedstawiają swoje wnioski. N. wyjaśnia pochodzenie słów, jeśli to konieczne.
            • Kuzyni ręcznika – tworzenie żartów językowych.
            Ręcznik.
            N. wprowadza dzieci w fabułę. Informuje, że do ręcznika przyjeżdżają kuzyni. Jednym z nich
            jest nożnik, kolejnym usznik. Jak mogą nazywać się pozostali?
            Zabawy na świeżym powietrzu
            • Piłka parzy – zabawa doskonaląca refleks.
            Piłka.
            Dzieci stoją w kręgu. W środku koła stoi N. z piłką. Rzuca piłkę do wybranego dziecka.
            Dziecko łapie ją i odrzuca. Gdy dzieci usłyszą hasło Parzy!, nie mogą łapać piłki.
            • Dowolne zabawy z użyciem sprzętu znajdującego się w ogrodzie przedszkolnym.
                                               III
            • Moje imię – zabawa przygotowująca do nauki czytania.
            Kartki z imionami dzieci zapisanymi literami drukowanymi (w dwóch kopiach), taśma kle-
            jąca.
            Dziecko otrzymuje kartkę ze swoim imieniem do ręki, a drugą – wybraną losowo (ale nie
            z zapisem własnego imienia) przykleja na plecy (lub prosi kolegę o pomoc w jej przykle-
            jeniu). Zadaniem dzieci jest ustawić się w koło tak, aby osoba przed dzieckiem miała na
            plecach kartkę z jego imieniem.
            • Loteryjka obrazkowa – rozwijanie motoryki małej.
            Wyprawka, karta 1–2, nożyczki.
            Polecenia:
             − Wytnij 4 zdjęcia z karty 1, a następnie wytnij 15 małych zdjęć z karty 2.
             − Dopasuj małe zdjęcia do dużych zdjęć.
            • Kalambury – zabawa parateatralna.
            Wyprawka, karta 2.
            Dziecko losuje zdjęcie i bez użycia słów prezentuje ją pozostałym. Osoba, która odgadnie,
            co zostało zaprezentowane, losuje i pokazuje kolejny element.
            • Zabawy konstrukcyjne.











                                                                                    29
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36