Page 81 - 882469_Supersmyki metodyka cz1 B 5-latek
P. 81
Jakie są moje supermoce? Wrzesień, tydzień 3
Przebieg dnia
I
• Żółwik, beczka i piąteczka – zabawa powitalna (przewodnik, s. 62).
• Wyklaskujemy rytm – zabawa logorytmiczna.
N. prezentuje znany rytm: dwa uderzenia dłońmi o podłogę, jedno klaśnięcie, pauza. Wy-
klaskując rytm, chętne dzieci starają się wypowiedzieć rytmicznie dowolne zdania (składa-
jące się z sześciu sylab), np.: Dzisiaj mamy czwartek. Mam na imię Kuba. Dzisiaj jest słonecznie.
• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 3 (przewodnik, s. 63).
II
Zajęcia 1. Dzień Kropki – moje zainteresowania i talenty.
• Słuchanie opowiadania Petera H. Reynoldsa Kropka.
Książka Petera H. Reynoldsa Kropka (pozyskana przez N.).
• Rozmowa na temat opowiadania.
N. zadaje pytania dzieciom:
− Z czym miała problem Vashti (czytaj waszti)?
− Jak zareagowała nauczycielka?
− Jak zareagowała Vashti na widok swojej pracy oprawionej w ramkę?
− Co zrobiła Vashti, gdy spotkała chłopca, który nie wierzył w swój talent?
• Co się przydarzyło Vashti? – streszczenie.
Klepsydra.
Chętne dziecko rozpoczyna streszczenie historii Vashti. Czas na jego wypowiedź to 30 s. Po
tym czasie klepsydra zostaje obrócona i streszczenie kontynuuje następne chętne dziecko.
• Lista dodająca otuchy – praca zespołowa.
Arkusz szarego papieru, marker.
N. dzieli dzieci na 4–5 grup. Każda z nich otrzymuje szary papier. Zadaniem grupy jest wy-
myślić jedno zdanie, które dodaje otuchy w chwilach zwątpienia w swoje umiejętności (np.
Dasz radę!).
Propozycje dzieci zostają zapisane przez N. na szarym papierze i umieszczone jako plakat
w widocznym dla dzieci miejscu. Chętne dzieci w III części dnia mogą tworzyć ilustracje
obrazujące wymyślone zdania.
• Kropka do kropki – eksperyment plastyczny.
Papierowe koła, farby, pędzle, woda, kubki, fartuszki.
Dzieci malują farbą papierowe koła. Następnie sklejają je z kołami kolegi, zmieniając w ten
sposób ich kolor. Gdy są usatysfakcjonowane efektem swojej pracy, pozostawiają koła
(kropki) do wyschnięcia.
• Parada talentów – zabawa rozwijająca wiarę w siebie.
Każde dziecko wypowiada jedną rzecz, którą potrafi. Inni nagradzają je oklaskami, wiwata-
mi i komplementami. Należy docenić każdy talent i szczególnie zmotywować dzieci, które
mają wrażenie, że nie mają żadnych talentów. Gdy dziecko nie chce się wypowiedzieć, N.
podpowiada i docenia talent dziecka.
• Wcześniej i później – zabawa matematyczna.
Dzieci dobierają się w pary. N. lub chętne dziecko wypowiada dwie nazwy informujące
o postępującym czasie lub następstwie jakiejś czynności i przypisuje je dzieciom w parach.
Np.: dzidziuś, przedszkolak; nasionko, roślina; kijanka, żaba; sprzątanie, porządek; mycie
zębów, czyste zęby. Do jednego dziecka przypisana jest jedna informacja. Zadaniem dzie-
79