Page 78 - 882469_Supersmyki metodyka cz1 B 5-latek
P. 78

Wrzesień, tydzień 3                                  Jakie są moje supermoce?


             – Dobrze, że nie zniknęliśmy. Po prostu pozapominaliśmy imiona. Moglibyśmy zapomnieć,
           jak się chodzi. Ha, ha! Ależ mamy szczęście! – podśpiewywał głos z oddali.
             – Wszędzie rozpoznam twój wesoły śpiew. To na pewno… (dzieci próbują samodzielnie
           udzielić odpowiedzi) Radość! – uśmiechnął się król. – Słyszę kogoś w kącie… – dodał.
             – Ty także zapomniałeś swoje imię? – zapytała królowa Empatia, kładąc rękę na ramieniu
           postaci zwiniętej w kłębek w kącie. – Rety, cały się trzęsie, biedak…
             – Drżące ciało, głowa wtulona w ramiona, cichutki głosik, który ledwie słyszę. Ktoś tu się bar-
           dzo przestraszył. A ja wiem kto! To… (dzieci próbują samodzielnie udzielić odpowiedzi) Strach!
             Za każdym razem, gdy kolejna emocja przypominała sobie swoje imię, niebo się rozjaśniało.
             Tego dnia Król Serce i Królowa Empatia po raz kolejny uświadomili sobie, jak ważna jest każ-
           da z emocji. Szczęśliwi z powrotu wszystkich poddanych postanowili urządzić wielki bal. Od
           tamtej pory czarne chmury już zawsze omijały Królestwo Emocji.
         •  Rozmowa na temat opowiadania:
           N. zadaje pytania:
           − Jak nazywało się królestwo, w którym mieszkali król Serce i królowa Empatia?
           − Kto oprócz rodziny królewskiej mieszkał w królestwie?
           − Co wydarzyło się w Królestwie Emocji?
           •  Znam te emocje – praca z tablicą demonstracyjną.
           Tablice demonstracyjne nr 11 i 13.
           N. prezentuje dzieciom tablice demonstra-
           cyjne. Dzieci mówią, co widzą na tablicach
           i wymieniają pomysły, czego mogą one
           dotyczyć. N. omawia z dziećmi emocje
           i pyta, w jakich sytuacjach człowiek może
           je odczuwać. Dzieci podają propozycję, jak
           wygląda wtedy twarz człowieka i próbują
           pokazać minę osoby zdziwionej, smutnej,
           wesołej itd.
           N. zadaje pytania:
           − Czy emocje są potrzebne?
           − Co byłoby, gdyby nie było żadnych emocji?
           − Które z tych emocji mogą być trudne? Dla-
           czego?
           − W jakich sytuacjach człowiek odczuwa ra-
           dość?
           − Kiedy można kogoś pozytywnie zasko-
           czyć?

           • Co to za emocja? – zabawa parateatralna.
           Chętne dziecko prezentuje wybraną emo-
           cję za pomocą gestów i mimiki, a pozo-
           stałe dzieci próbują odgadnąć, co zostało
           zaprezentowane. Po rozwiązaniu zagadki
           następuje zmiana prezentującego.
           • Kącik relaksacyjny – dyskusja.
           N. wraz z dziećmi ogląda kącik relaksacyjny. Dzieci zastanawiają się, czy zawiera wszyst-
           kie potrzebne elementy. Jeśli nie – wraz z N. starają się uzupełnić tę przestrzeń. W kąciku
           relaksacyjnym mogą się znaleźć np. gniotki wykonane w pierwszej części dnia przez dzie-


        76
   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83