Page 47 - 882540_Super_Smyki_5-lat_B_cz_2_metodyka_A

Co powinien wiedzieć każdy Polak? Listopad, tydzień 2

Bałtykiem. A tu są Niemcy, nasi sąsiedzi. Kolorem pomarańczowym i brązowym na mapie za-
znaczone są góry. A tuż za nimi leżą Czechy i Słowacja. Tu jest kolejny nasz sąsiad – Ukraina.
– O, Ilia z naszej grupy pochodzi z Ukrainy! I Sasza z grupy maluszków.
– W Polsce mieszka bardzo dużo przyjezdnych z Ukrainy. Bardzo się lubimy z naszymi sąsia-
dami. Ale to jeszcze nie wszyscy nasi sąsiedzi! Tutaj jest Białoruś, tu Litwa, tu Rosja – kontynu-
ował dziadek, wskazując kolejne kraje.
– Ależ ta Rosja jest malutka! – zauważyła Marta.
– Oj, nie, Martusiu, Rosja jest ogromna, ale my graniczymy tylko z jej malutkim kawałkiem.
Kiedyś się tego wszystkiego nauczysz.
Dzieci z zaciekawieniem przeglądały zawartość skrzynki. Odnalazły w niej piękne pocz-
tówki prezentujące zachód słońca nad morzem w Helu, krakowskiego Smoka Wawelskiego
i warszawską Syrenkę. Z zainteresowaniem słuchały legend i opowieści dziadka o polskich
władcach i niezwykłych postaciach: o syrence czy bazyliszku, ale też o naukowcach, artystach
i sportowcach. Ciekawe opowieści dziadka zakończyła piękna legenda o Lechu, Czechu i Rusie.
– Cieszę się, że spodobała się wam moja skrzynka z pamiątkami – podsumował dziadek.
– To nie skrzynka z pamiątkami, tylko skrzynia polskich skarbów – podpowiedział Marek,
a Marta dodała:
– Tak, jest tam wszystko, co każdy Polak powinien wiedzieć!

• Rozmowa na temat opowiadania.
N. zadaje pytania:
− Do jakiego święta przygotowywały się dzieci?
− Co znajdowało się w skrzynce dziadka?
− Co jeszcze mogłoby znaleźć się w skrzynce?
• Legenda o Lechu, Czechu i Rusie – wysłuchanie legendy.
Obrazki przedstawiające: Lecha, Czecha, Rusa, białego orła, czerwieniejący dąb.
Dzieci odliczają do trzech i dzielą się na trzy grupy. Chętny chłopiec z każdej grupy zostaje
jej przywódcą. Przywódcy, jak w legendzie, są braćmi o imionach – Lech, Czech i Rus. N.
czyta opowieść, a dzieci inscenizują ją ruchem.
Dawno temu wszystkie słowiańskie plemiona żyły w zgodzie (dzieci łapią się za ręce). Słowian
było coraz więcej, zaczynało brakować dla nich miejsca, więc z czasem postanowili rozdzie-
lić się i znaleźć nową przestrzeń do życia. Wyruszyli w podróż, podążając za przywódcami
– Lechem, Czechem i Rusem (N. prezentuje obrazki przedstawiające Lecha, Czecha i Rusa,
a dzieci maszerują za przywódcami). Gdy dotarli do równin, zauroczony ich widokiem Rus
(N. prezentuje obrazek przedstawiający Rusa) stwierdził, że to jest miejsce na jego osadę (Rus
ogłasza informacje w dowolny sposób). Wraz z Rusem na ziemiach pozostała część Słowian.
Pozostali, wędrując dalej, dotarli do gór, które zauroczyły Czecha (N. prezentuje obrazek
przedstawiający Czecha, a ten ogłasza informację w dowolny sposób). Czech wraz z gru-
pą Słowian pozostał na tych ziemiach i tam założył swoją osadę. Lech (N. prezentuje obra-
zek przedstawiający Lecha) wędrował dalej wraz ze swoim plemieniem. Pewnego dnia, gdy
słońce miało się ku zachodowi, Lech dostrzegł piękny, rozłożysty, czerwieniejący w słońcu dąb
(N. prezentuje obrazek przedstawiający czerwieniejący dąb), a na jego tle przelatującego
białego orła (N. prezentuje obrazek przedstawiający białego orła). Widok zapierał dech
w piersiach. Lech (N. prezentuje obrazek przedstawiający Lecha) zdecydował, że to właśnie
w tym miejscu powstanie jego osada (Lech ogłasza informację w dowolny sposób). By upa-
miętnić widok, który go zauroczył, za symbol swojej osady przyjął białego orła na czerwonym
tle i symbol ten towarzyszy Polsce jako herb aż do dzisiaj.

45