Page 177 - 882552_Super_Smyki_6-lat_B _cz_2_Metodyka_02-III-2021

O czym w święta każdy z nas pamięta? Grudzień, tydzień 3

II
Zajęcia 1. Matematyczne święta – ćwiczenia rozwijające myślenie matematyczne.
• Zabawy matematyczne.
4 papierowe talerzyki, 23 klocki, patyczki do lodów.
• N. rozkłada na dwóch talerzykach 7 klocków: na jednym 5, na drugim 2 klocki. Prosi dzieci
o przeliczenie klocków i wskazanie, na którym talerzyku jest ich więcej.
N. zadaje pytania:
− Jakiego znaku trzeba użyć, by pokazać, że na jednym talerzyku jest mniej klocków, a na
drugim więcej?
− Czy potraficie ułożyć ten znak z patyczków?
Gdy dzieci ułożą znak < i odczytają zapis: dwa to mniej niż pięć, N. przekłada jeden klocek
tak, by na jednym talerzyku były 3 klocki, a na drugim 4. N. prosi dzieci, by przeliczyły klocki
i sprawdziły, czy znak < nadal pasuje. Następnie N. pyta: Czy można tak rozłożyć klocki na
talerzykach, by na obu było ich tyle samo? Gdy dzieci stwierdzą, że nie, N. pyta: Co trzeba
zrobić, by klocków było tyle samo? (Zabrać jeden klocek). Gdy klocki są już rozłożone (po 3
na dwóch talerzykach), N. prosi o zmianę znaku na =. (Jeżeli dzieci nie dostrzegą błędu, N.
pokazuje im prawidłowe rozwiązanie). Zabawę można kontynuować, przekładając klocki
na zasadzie naprzemiennego stawiania zadań: N. – dzieciom, dzieci – N.
• N. rozszerza zestaw do 4 talerzyków i 16 klocków i pyta: Jak można rozłożyć klocki na talerzy-
kach tak, aby na każdym było ich tyle samo? Gdy dzieci podzielą klocki i rozłożą je na talerzy-
kach, grupa przelicza i sprawdza, czy zbiory są równoliczne. N. rozsuwa talerzyki i pyta: Jakie
znaki możemy ułożyć między nimi, by pokazać, że na każdym z nich jest tyle samo klocków?
• N. przygotowuje 23 klocki i 3 talerzyki. Prosi dzieci, by rozłożyły klocki po równo na wszyst-
kich talerzykach. Po wykonaniu zadania, N. prosi dzieci, by przeliczyły, ile klocków jest na
talerzykach, a ile zostało bez przydziału.
Celem zadania jest tworzenie zbiorów równolicznych, a nie liczenie w zakresie 23. Jeżeli
N. chce przeliczyć klocki z grupą, to zawsze jest taka możliwość, natomiast dzieci mogą
jeszcze popełniać błędy w tym zakresie.
• N. przygotowuje 4 talerzyki i 14 klocków. Na pierwszym talerzyku układa jeden klocek, po-
zostałe są puste. N. mówi: Na drugim talerzyku połóżcie o jeden klocek więcej niż na pierwszym.
Na trzecim talerzyku połóżcie o dwa klocki więcej niż na drugim. Na czwartym połóżcie o trzy
klocki więcej niż na trzecim. N. wspólnie z dziećmi sprawdza poprawność wykonania zadania.
• Pisanie autorskich życzeń – kodowanie i dekodowanie za pomocą emotikonów, odczyty-
wanie symboli.
Pocztówki i kartki okazjonalne, kartki formatu A5 w kolorze białym, duże piktogramy z wy-
branymi emotikonami: choinką, mikołajem, prezentem, uśmiechniętą buzią, płatkiem śnie-
gu, rodziną, sercem.
N. rozkłada przed dziećmi pocztówki i kartki okazjonalne oraz zadaje im pytania:
− Dlaczego ludzie wysyłają do siebie kartki okazjonalne i pocztówki?
− Co można napisać na takiej kartce?
− Czy wysyłacie pocztówki i kartki? Czy otrzymujecie pocztówki i kartki?
− W jaki inny sposób można złożyć życzenia?
Dzieci oglądają kartki i zgadują, z jakiej okazji zostały wysłane. N. odkłada wszystkie kartki
poza tymi o tematyce świątecznej, pyta o kolory, które na nich dominują i ich znaczenie.
Następnie N. prezentuje dzieciom emotikony prezentu (3) i choinki. Pyta dzieci: Jak my-
ślicie, jakie życzenia można zapisać za pomocą takich obrazków? Przykładowa odpowiedź:
Życzę Ci dużo prezentów pod choinką.

175