Page 196 - 882552_Super_Smyki_6-lat_B _cz_2_Metodyka_02-III-2021

Grudzień, tydzień 4 Który żywioł jest najważniejszy?

Po tych słowach N. ściska delikatnie (ale odczuwalnie) dłoń dziecka siedzącego po swojej
lewej stronie. Iskierka, czyli uścisk dłoni, wędruje od dziecka do dziecka, do momentu, aż
wróci do N. Ważne, aby dzieci przekazywały sobie sygnał dopiero, gdy same go otrzymają.
Po zakończonej zabawie N. mówi:
Iskierka do mnie wróciła,
swoje zadanie spełniła.
Dzień dobry!
• Ciepło − zimno – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Tamburyn.
N. rytmicznie gra na tamburynie, dzieci poruszają się po sali w odpowiednim tempie (wol-
nym, umiarkowanym lub szybkim). Na przerwę w grze i hasło wymienione przez N. dzieci
reagują odpowiednim ruchem:
ciepło – dzieci stają, trzymając się w talii,
zimno − dzieci pocierają szybko dłonie o siebie,
mróz – dzieci obejmują ramiona dłońmi i je pocierają,
gorąco – dzieci wachlują się dłońmi,
parzy – dzieci przeskakują z nogi na nogę.
• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 16.
Tamburyn, gumka (wstążka), balon lub piłka, nagranie dowolnej muzyki, szarfy, nagranie
muzyki o zmiennym tempie (nagranie wolnej melodii i szybkiej melodii – naprzemiennie),
odtwarzacz CD.
• Rozgrzewka
− N. odlicza od 24 do 0. Dzieci bardzo powoli wstają, aby na końcu wyskoczyć w górę jak
rakieta.
− Dzieci ustawiają się w rozsypce. Na polecenie N.:
− liczą od 1 do 24, wykonując podskoki,
− łączą się w pary, stają naprzeciwko siebie i uderzają dłońmi w dłonie partnera, licząc od 1 do 24.
• Liczenie nieliniowe.
N. rozkłada na dywanie kilkanaście liczmanów w różnych kolorach. Mówi: Popatrzcie, jak
są ułożone liczmany, i policzcie, ile jest liczmanów w kolorze zielonym. Dzieci liczą, ile jest licz-
manów w kolorze zielonym. Następnie N. zmienia ułożenie liczmanów, a dzieci ponownie
je przeliczają. N. pyta: Czy zmieniła się liczba liczmanów w kolorze zielonym? Dlaczego się
nie zmieniła? Co trzeba zrobić, aby liczba zielonych liczmanów się zmieniła? N. zabiera dwa
liczmany (lub dodaje) i pyta: Czy liczmanów jest mniej, czy więcej?
• Hop i bęc! – zabawa inhibicyjno-incytacyjna.
Wariant I
Dzieci biegają po sali. Na hasło Hop! – klaszczą jeden raz nad głową, na hasło Bęc! – kucają
i uderzają dłońmi o podłogę.
Wariant II
Dzieci maszerują po kole. Na hasło Hop! – odwracają się do kolegi znajdującego się obok
i klaszczą w jego uniesione do góry ręce. Na hasło Bęc! – przysiadają, kierują twarz do kolegi
znajdującego się obok i klaszczą w jego ręce, uniesione na wysokości klatki piersiowej.
• Przyjacielski masaż – zabawa relaksacyjna.
Dzieci ustawiają się w parach. Jedno dziecko leży na plecach, drugie przy nim klęczy i ła-
godnie je naciska, podszczypuje i masuje poszczególne części jego ciała – w kierunku od
głowy do stóp. Na sygnał – jedno uderzenie w tamburyn – następuje zmiana pozycji dziec-
ka leżącego na podłodze – z pleców na brzuch (lub odwrotnie). Dwa uderzenia w tambu-
ryn oznaczają, że role w parach się odwracają.

194